و حتى تعبيراتى در برابر پيامبر صلّى اللّه عليه و اله گفتند كه خالى از بى‌حرمتى نسبت به آن حضرت نبود مجموع اين حوادث ايجاب مى‌كرد كه موقعيت يا عظمت پيامبر صلّى اللّه عليه و اله بار ديگر مورد تأكيد قرار گيرد.

لذا اين آيه پيامبر صلّى اللّه عليه و اله را مخاطب قرار داده، مى‌گويد: «به يقين ما تو را گواه (بر اعمال آنها) و بشارت دهنده، و بيم دهنده فرستاديم» (إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً). گواه بر تمام امت اسلام بلكه به يك معنى گواه بر همه امتها.

(آيه 9)- در اين آيه پنج دستور مهم به عنوان نتيجه و هدفى براى اوصاف پيشين پيامبر صلّى اللّه عليه و اله بيان شده كه دو دستور در باره اطاعت خداوند و تسبيح و نيايش اوست، و سه دستور در باره «اطاعت» و «دفاع» و «تعظيم» مقام پيامبر صلّى اللّه عليه و اله است.

مى‌فرمايد: هدف اين است «تا (شما مردم) به خدا و رسولش ايمان بياوريد، و از او دفاع كنيد و او را بزرگ داريد، و خدا را صبح و شام تسبيح گوييد» (لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُعَزِّرُوهُ وَ تُوَقِّرُوهُ وَ تُسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا).

(آيه 10)- در اين آيه اشاره كوتاهى به مسأله «بيعت رضوان» مى‌كند- كه در آيه 18 همين سوره بطور مشروحتر آمده است- مى‌گويد: «كسانى كه با تو بيعت مى‌كنند (در حقيقت) تنها با خدا بيعت مى‌كنند و دست خدا بالاى دست آنهاست» (إِنَّ الَّذِينَ يُبايِعُونَكَ إِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ).

سپس مى‌افزايد: «پس هر كس پيمان شكنى كند تنها به زيان خود پيمان شكسته است» (فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّما يَنْكُثُ عَلى‌ نَفْسِهِ).

«و آن كس كه نسبت به عهدى كه با خدا بسته وفا كند، به زودى، پاداش عظيمى به او خواهد داد» (وَ مَنْ أَوْفى‌ بِما عاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْراً عَظِيماً).

در اين آيه، قرآن مجيد به همه بيعت كنندگان هشدار مى‌دهد كه اگر بر سر پيمان و عهد خود بمانند پاداش عظيمى خواهند داشت، اما اگر آن را بشكنند زيانش متوجه خود آنهاست، تصور نكنند به خدا ضررى مى‌رسانند.

(آيه 11)- عذر تراشى متخلفان! بعد از ذكر سرنوشت منافقان و مشركان در آيات قبل، در اينجا وضع متخلفان و بازماندگان ضعيف الايمان را بازگو مى‌كند، تا