در اين هنگام خداوند يا مأمور عذاب الهى «مى‌گويد: پس بچشيد عذاب را به خاطر آنچه انكار مى‌كرديد» (قالَ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ).

و به اين ترتيب در آن روز همه حقايق را با چشم خود مى‌بينند و اعتراف مى‌كنند، اعتراف و اقرارى كه سودى به حال آنها ندارد.

(آيه 35)- همچون پيامبران اولوا العزم شكيبا باش! در آخرين آيه سوره «احقاف» با توجه به آنچه در مورد معاد و كيفر كافران در آيات قبل گذشت به پيامبر خود دستور مى‌دهد: «پس صبر كن همان گونه كه پيامبران اولوا العزم صبر و شكيبائى كردند» (فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ).

تنها تو نيستى كه با مخالفت و عداوت اين قوم مواجه شده‌اى، همه پيامبران اولوا العزم با اين مشكلات رو برو بودند و استقامت كردند.

تعبير «من الرّسل» اشاره به گروه خاصى از پيامبران بزرگ است كه صاحب شريعت بوده‌اند، همانها كه در آيه 7 سوره احزاب نيز به آنان اشاره شده: «به خاطر بياور هنگامى را كه از پيامبران پيمان گرفتيم، و از تو و از نوح و ابراهيم و موسى و عيسى بن مريم، از همه آنها پيمان محكمى گرفتيم».

روايات فراوانى در منابع شيعه و اهل سنت نيز در اين زمينه نقل شده است كه پيامبران اولوا العزم همين پنج تن بودند.

سپس قرآن در دنبال اين سخن مى‌افزايد: «در باره آنها (كافران) عجله و شتاب مكن» (وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ).

چرا كه قيامت به زودى فرا مى‌رسد و آنچه را در باره آن شتاب داشتند با چشم خود مى‌بينند، سخت مجازات مى‌شوند و به اشتباهات خود پى مى‌برند.

به قدرى عمر دنيا در برابر آخرت كوتاه است كه: «هنگامى كه آنها وعده‌هايى كه به آنها داده مى‌شد مى‌بينند احساس مى‌كنند كه گويا در دنيا جز ساعتى از يك روز توقف نداشتند»! (كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ ما يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا ساعَةً مِنْ نَهارٍ).

بعد به عنوان هشدار به همه انسانها مى‌افزايد: «اين ابلاغى است» براى همه‌ (بَلاغٌ). براى تمام كسانى كه از خط عبوديت پروردگار خارج شدند، براى كسانى كه‌