(آيه 25)- باغها و گنج‌ها را گذاردند و رفتند! اكنون ببينيم بعد از غرق فرعون و فرعونيان چه ماجراهاى عبرت انگيزى تحقق يافت. قرآن در آيات بعد ميراث عظيم آنها را كه به بنى اسرائيل رسيد طىّ پنج موضوع كه فهرست تمام زندگى آنهاست بيان كرده، نخست مى‌فرمايد: «چه بسيار باغها و چشمه‌ها كه از خود به جا گذاشتند و رفتند»! (كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ).

باغها، و چشمه‌ها، دو سرمايه از جالبترين و ارزنده‌ترين اموال آنها بود.

(آيه 26)- سپس مى‌افزايد: «و زراعتها، و قصرهاى جالب و زيبا و پرارزش» (وَ زُرُوعٍ وَ مَقامٍ كَرِيمٍ).

و اين دو سرمايه مهم ديگر آنها بود، زراعتهاى عظيمى كه در بستر نيل در سرتاسر مصر از آن استفاده مى‌كردند و همچنين قصرها و مساكن آباد كه يكى از مهمترين وسائل زندگى انسان مسكن مناسب است.

(آيه 27)- و از آنجا كه غير از امور مهم چهارگانه فوق وسائل تنعم فراوان ديگرى داشتند، به همه آنها نيز در يك جمله كوتاه اشاره كرده، مى‌گويد:

«و نعمتهاى فراوان ديگرى كه در آن متنعم بودند و در ناز و نعمت زندگى مى‌كردند» (وَ نَعْمَةٍ كانُوا فِيها فاكِهِينَ).

(آيه 28)- سپس مى‌افزايد: آرى «اين چنين بود (ماجراى آنها) و ما همه اينها (و سرمايه‌ها و ما ترك فرعونيان) را ميراث براى اقوام ديگرى قرار داديم»! (كَذلِكَ وَ أَوْرَثْناها قَوْماً آخَرِينَ).

آيه فوق و آيه همانند آن در سوره «شعراء» نشان مى‌دهد كه بنى اسرائيل بعد از غرق فرعونيان به سرزمين مصر بازگشتند، و وارث ميراث فراعنه شدند و در آنجا حكومت كردند.

(آيه 29)- در اين آيه مى‌فرمايد: «پس نه آسمان بر آنها گريست و نه زمين، و نه به هنگام نزول بلا به آنها مهلتى داده شد»! (فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما كانُوا مُنْظَرِينَ).

گريه نكردن آسمان و زمين بر آنها ممكن است كنايه از حقارت آنها