آرى! قرآن در شبى سرنوشت ساز، در شب قدر بر قلب پاك پيامبر نازل شد.

اما هدف اصلى از نزول آن چه بود؟ همان است كه در ذيل آيه به آن اشاره شده، مى‌فرمايد: «ما همواره انذار كننده بوديم» (إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ).

اين يك سنت هميشگى ماست كه فرستادگان خود را براى بيم دادن ظالمان و مشركان مأموريت مى‌دهيم، و فرستادن پيامبر اسلام با اين كتاب مبين نيز آخرين حلقه از اين سلسله است.

(آيه 4)- اين آيه توصيف و توضيحى است براى شب قدر، مى‌گويد: شب قدر شبى است كه «در آن هر امرى از امور بر طبق حكمت الهيه تفصيل و تبيين مى‌شود» (فِيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ). اين بيان هماهنگ با روايات بسيارى است كه مى‌گويد: در شب قدر مقدرات يك سال همه انسانها تعيين مى‌گردد، و ارزاق، و سر آمد عمرها، و امور ديگر، در آن شب تفريق و تبيين مى‌شود.

(آيه 5)- در اين آيه براى تأكيد بر اين معنى كه قرآن از ناحيه خداست مى‌فرمايد: آرى نزول قرآن در شب قدر «فرمانى بود از سوى ما؛ ما (محمد را) فرستاديم» (أَمْراً مِنْ عِنْدِنا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ).

(آيه 6)- سپس براى بيان علت اصلى نزول قرآن و ارسال پيامبر و مقدرات شب قدر مى‌افزايد: همه اينها «به خاطر رحمتى است از سوى پروردگارت» (رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ).

آرى! رحمت بى‌كران او ايجاب مى‌كند كه بندگان را به حال خود رها نكند، و برنامه و راهنما براى آنها بفرستد.

و در ذيل همين آيه و آيات بعد اوصاف هفتگانه‌اى براى خداوند مى‌شمرد كه همگى بيانگر مقام توحيد اوست مى‌فرمايد: «او سميع و عليم است» (إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ).

تقاضاى بندگان را مى‌شنود و به اسرار درون دلهاى آنها آگاه است.

(آيه 7)- سپس در بيان سومين توصيف مى‌فرمايد: «خداوندى كه پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن دو قرار گرفته است مى‌باشد، اگر شما