و تناقضها غوطه‌ورند، هر روز دل به معبودى مى‌بندند، اما موحدان دل در گرو عشق خدا دارند، از تمام عالم او را برگزيده‌اند.

و در پايان آيه مى‌افزايد: «حمد مخصوص خداست» (الْحَمْدُ لِلَّهِ).

«ولى بيشتر آنان نمى‌دانند» (بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ). و با وجود اين دلائل روشن به خاطر حبّ دنيا و شهوات سركش به حقيقت راه نمى‌برند.

(آيه 30)- به دنبال بحثى كه در آيات گذشته پيرامون توحيد و شرك بود در اين آيه سخن از نتايج توحيد و شرك در صحنه قيامت مى‌گويد.

نخست از مسأله «مرگ» كه دروازه قيامت است شروع مى‌كند، و عموميت قانون مرگ را نسبت به همه انسانها روشن ساخته، مى‌گويد: «تو مى‌ميرى، و آنها نيز خواهند مرد»! (إِنَّكَ مَيِّتٌ وَ إِنَّهُمْ مَيِّتُونَ).

آرى «مرگ» از مسائلى است كه همه انسانها در آن يكسانند.

بعضى از مفسران گفته‌اند: دشمنان پيامبر صلّى اللّه عليه و اله انتظار مرگ او را مى‌كشيدند و خوشحال بودند كه سر انجام او خواهد مرد! قرآن در اين آيه به آنها پاسخ مى‌گويد كه اگر پيامبر بميرد آيا شما زنده مى‌مانيد؟

(آيه 31)- سپس بحث را به دادگاه قيامت برده، مخاصمه بندگان را در صحنه محشر مجسّم مى‌كند، و مى‌فرمايد: «سپس شما روز قيامت نزد پروردگارتان مخاصمه مى‌كنيد» (ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ عِنْدَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ).

آيات بعد نشان مى‌دهد كه اين مخاصمه در ميان پيامبران و مؤمنان از يك سو، و مشركان و مكذبان از سوى ديگر خواهد بود.

آغاز جزء 24 قرآن مجيد

ادامه سوره زمر

(آيه 32)- سخن از حضور مردم در صحنه قيامت و مخاصمه در آن دادگاه بزرگ بود، در اينجا نيز همان بحث را ادامه مى‌دهد، و مردم را به دو گروه «مكذبان» و «مصدّقان» تقسيم مى‌كند.

گروه اول داراى دو وصفند، چنانكه مى‌فرمايد: «پس چه كسى ستمكارتر