اين سوره به نام سوره «زمر» معروف است كه از آيه 71 و 73 اين سوره گرفته شده.

فضيلت تلاوت سوره:

در حديثى از پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و اله مى‌خوانيم: «كسى كه سوره زمر را قرائت كند خداوند اميدش را (از رحمت خود) قطع نخواهد كرد، و پاداش كسانى را كه از خدا مى‌ترسند به او عطا مى‌كند».

و در حديث ديگرى از امام صادق عليه السّلام چنين نقل شده: «كسى كه سوره زمر را تلاوت كند خداوند شرف دنيا و آخرت به او مى‌دهد، و بدون داشتن مال و قبيله قدرت و عزت به او مى‌بخشد، آن چنان كه هر كس او را ببيند از او حساب مى‌برد، و بدن او را بر آتش دوزخ حرام مى‌كند».

مقايسه فضيلت‌هاى فوق با محتواى اين سوره به خوبى نشان مى‌دهد كه اين پاداشها از آن كسانى است كه «تلاوت» را مقدمه‌اى براى «انديشه» و «انديشه» را وسيله‌اى براى «ايمان و عمل» قرار مى‌دهند.

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

(آيه 1)- اين سوره با دو آيه در باره نزول قرآن مجيد آغاز شده كه در يك آيه مبدأ نزول قرآن يعنى ذات پاك خدا مطرح است، و در آيه ديگر محتوا و هدف قرآن.

نخست مى‌گويد: «اين كتابى است كه از سوى خداوند عزيز و حكيم نازل شده است» (تَنْزِيلُ الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ).

(آيه 2)- سپس به محتواى اين كتاب آسمانى و هدف آن پرداخته، مى‌گويد: «ما اين كتاب را به حق بر تو نازل كرديم» (إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ).

چيزى جز «حق» در آن نيست، و مطلبى جز «حق» در آن مشاهده نمى‌كنى از همين رو حق طلبان به دنبال آن مى‌روند و تشنه كامان وادى حقيقت در جستجوى محتواى آنند.

و از آنجا كه هدف از نزول آن دادن دين خالص به انسانهاست در پايان آيه مى‌افزايد: «پس خدا را پرستش كن و دين خود را براى او خالص گردان»