سوره عنكبوت [29]

اين سوره در «مكّه» نازل شده و داراى 69 آيه است‌

محتواى سوره:

بطور كلى مى‌توان گفت بحثهاى اين سوره در چهار بخش خلاصه مى‌شود:

1- بخش آغاز اين سوره كه پيرامون مسأله «امتحان» و «وضع منافقان» است و اين دو پيوند ناگسستنى با هم دارند.

2- بخش ديگرى كه در حقيقت براى دلدارى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و مؤمنان اندك نخستين از طريق بيان گوشه‌هايى از سر نوشت پيامبران بزرگى همچون نوح و ابراهيم و لوط و شعيب است.

3- بخش ديگرى از توحيد، نشانه‌هاى خدا در عالم آفرينش، و مبارزه با شرك، سخن مى‌گويد.

4- قسمت ديگرى از اين سوره بر محور ضعف و ناتوانى معبودهاى ساختگى، و عابدان «عنكبوت صفت» آنها و همچنين عظمت قرآن و دلائل حقانيت پيامبر اسلام و لجاجت مخالفان و نيز يك سلسله مسائل تربيتى همچون نماز، نيكى به پدر و مادر، و اعمال صالح دور مى‌زند.

نامگذارى اين سوره به «سوره عنكبوت» از آيه 41 آن گرفته شده كه بت پرستان را كه تكيه بر غير خدا مى‌كنند تشبيه به عنكبوت مى‌كند كه تكيه‌گاهش، تارهاى سست و بى‌بنياد است.