دستورات اسلام كه در حقيقت سراسر زندگى انسان را

در بر مى‌گيرد بطور كلى به دو بخش تقسيم مى‌گردد:

1- رابطه انسان با خدا (عبادتها و نيايشها)

2- رابطه انسان‌ها با يكديگر.

1- عبادت‌ها و نيايش‌ها

در اين بخش انسان مى‌كوشد با توجّه مخصوص به پروردگار، راز و نياز با او و نيايش به درگاه پاكش، روح خود را از جهان مادّه برتر ساخته، قلب و جان خود را از آلودگى به گناه شسته و صفات برجسته انسانى را در خود پرورش دهد، و با استمداد از قدرت و عظمت پروردگار، يأس و نوميدى را از خود دور سازد، همواره بياد خدا بوده، و در برابر او احساس مسؤوليت كند.

قرآن مجيد مى‌فرمايد:

«و اقِمِ الصَّلَوةَ لِذِكْرِى؛ و نماز را براى ياد من بپادار». [1]

[1]. سوره طه، آيه 14.