خداوند همه طرفداران حق را ثابت‌قدم نگهدارد و توفيق دهد.

سؤال 37- نظر حضرتعالى در مورد عرفانى كه قائل به «طريقت»، «وحدت وجود و موجود»، «حلول»، «اتّحاد»، «مهدويّت نوعيّه»، «صلح كل»، «ترك عبادت» و «اتيان محرّمات» [1] مى‌باشد، چيست؟ با توجّه به اين كه داشتن اين گونه عقايد، مستلزم انكار ضرورى دين مى‌باشد، آيا اين گونه افراد در حكم بقيّه كفّارند؟ و اگر كسى قبلًا در سِلك مسلمان‌ها بوده ولى بعدها در اثر ارتباط با اين فرق، داراى چنين عقايدى شده باشد و عقايدش را هم براى ديگران اظهار كند، آيا چنين كسى در حكم مرتد است؟

جواب: فِرَق صوفيّه عموماً گرفتار انحرافاتى هستند، بعضى بيشتر و بعضى كمتر، كسى كه عقايد فوق را داشته باشد، مانند «حلول» و «اتّحاد» و «وحدت موجود» (نه وحدت مفهوم وجود) و «ترك عبادت» و «انكار محرّمات»، به گونه‌اى كه مستلزم انكار توحيد يا نبوّت شود در سلك كفّار است و اگر قبلًا مسلمان بوده و سپس به اين عقايد معتقد شده، مرتد است و تا آنجا كه ممكن است بايد در رفع شبهات آنها از طرق منطقى كوشيد و اگر ممكن نشد بايد از آنها دورى كرد.

4 و 5- سگ و خوك‌

سؤال 38- آيا حيواناتى كه در علم جانورشناسى جزء خانواده سگ و يا خوك هستند، مانند بعضى از انواع درندگان، حكم سگ و يا خوك را دارند و بايد از آنها اجتناب كرد؟

جواب: حكم سگ و خوك را ندارند.

[1]. شرح اين اصطلاحات را در كتاب «جلوه حق» مطالعه فرماييد.