معامله، معاشرت و هم‌غذا شدن با آنها، يا غذا خوردن از دست آنها، چه حكمى دارد؟

جواب: ثابت نيست كه آنها جزء اهل كتاب باشند؛ ولى روابط حسنه با هر كسى كه با اسلام خصومت ندارد كار خوبى است، مخصوصاً اگر سبب تمايل آنها به اسلام شود؛ امّا خوردن و آشاميدن از دست آنها مشكل است؛ مگر در موارد ضرورت.

سؤال 35- آيا برنامه‌هايى كه دراويش در خانقاه دارند و با خواندن اشعار بعضى از شعرا و ... و يا سر تكان دادن زنها و مردان به شكلى كه به حدّ سرگيجه و مستى مى‌رسند و مى‌گويند خدا را ديديم، از نظر اسلام چه حكمى دارد؟

جواب: اين برنامه‌ها مشروع نيست، و ادّعاهاى مزبور خيال و اوهامى بيش نمى‌باشد.

سؤال 36- عدّه زيادى از اهالى يكى از شهرهاى فارس، از قديم الايّام به فرقه تصوّف گرويده‌اند و همواره بر اساس رهنمود اقطاب و بزرگان اين مسلك و روش‌هاى مختصّ خود عمل نموده‌اند؛ حقيقت اين است كه رونق خانقاه در اين محل بيش از يك مسجد است و كتاب‌هايى چون مثنوى مولوى، ديوان حافظ، بوستان و گلستان سعدى، نيز بر قرآن و ساير كتابها برترى دارد، تا اين كه پس از پيروزى انقلاب اسلامى و اعزام روحانيّون در ماه مبارك رمضان و محرّم الحرام، صحبت از بطلان اين مسلك به ميان آمد، مستدعى است نظر خود را نسبت به اين گروه، كه از فرقه شاه‌نعمت‌الله ولى مى‌باشند، اعلام نماييد.

جواب: تمام فرق صوفيّه گرفتار اشتباهات و انحرافاتى هستند و اكنون كه به حمد الله اهالى محترم آن منطقه روشن شده‌اند، لازم است خانقاه را تبديل به مسجد كنند و همانند ساير مسلمين و شيعيان خالص و مخلص على (عليه السلام) و يازده فرزند معصومش (عليهم السلام)، برنامه‌هاى دينى را انجام دهند و از گذشته خود توبه كنند.