فصل بيست و هفتم: احكام ضامن شدن‌

سؤال 881- شخصى مديون است، بطورى كه اين دين شامل تمام اموالش مى‌شود، در عين حال ضامن شخصى مى‌شود؛ ولى طلبكار اين مطلب را نمى‌داند و بعداً متوجّه مى‌شود، آيا اين ضمانت به قوّت خود باقى است و يا فسخ مى‌گردد؟

جواب: در فرض مسأله طلبكار حقّ فسخ ضمانت را دارد؛ ولى اگر فسخ نكند به قوّت خود باقى است.

سؤال 882- بنده شخصى را به عنوان كارگر به كارگاهى معرّفى كردم، متأسّفانه بعد از مدّتى مبلغى را از كارفرما سرقت نمود، با توجّه به اعتماد كارفرما به بنده، به عنوان معرِّف براى معرّفى كارگر مورد اطمينان، و اين كه اگر معرّفى بنده نبود اين كارگر استخدام نمى‌شد، آيا بنده ضامن هستم؟

جواب: اگر شما كارگر مزبور را با زبان يا با عمل خود تضمين كرده‌ايد، در برابر خسارتهايى كه او وارد كرده ضامن هستيد، همچنين اگر عرفاً صدق كند كه شما سبب ضرر و زيان او شده‌ايد؛ امّا اگر تنها به معرّفى او پرداخته‌ايد و گفته‌ايد تا آنجا كه خبر داريد آدم درستى است، شما ضامن نيستيد.

سؤال 883- شخصى با مراجعه به دادگاه سند مالكيّت خود را به عنوان وثيقه در ضمانت يك زندانى گذاشته است؛ پس از چندى زندانى از مرخّصى اعطايى با همان ضمانت سوء استفاده نموده و فرار كرده است، آيا ضبط و فروش وثيقه مذكور شرعاً مجاز است؟