[جلد دوم‌]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

پيشگفتار

أثنى على الله احسن الثناء، و احمده فى السّراء و الضّراء، و الصلاة و السلام على رسوله خير الورى، محمّد (صلى الله عليه و آله) و آله افضل الاوصياء، و لعنة الله على اعدائهم اجمعين، من الآن الى قيام الدين.

ضرورت دانستن و فراگيرى، و سپس عمل به احكام شرعى و فروعات فقهى، كه هر روزه در تمام زواياى زندگى با آن سر و كار داريم، امرى روشن و بديهى است؛ امّا متأسّفانه اين «ضرورت» در بسيارى از موارد گويا «باور» نشده است و طبيعتاً هنگامى كه انسان «نياز» خود را «باور» نكند، براى تحصيل آن اقدامى نمى‌كند، همان گونه كه اگر شخص بيمار، بيمارى خود را باور نكند به سراغ درمان آن نمى‌رود، و از اين رهگذر چه بسا متحمّل ضررهاى جسمى و روحى و مادّى و معنوى فراوانى مى‌گردد؛ بلكه گاهى تمام هستى خود را از دست مى‌دهد و تسليم مرگ مى‌گردد.

ناآگاهى از احكام و مسائل شرعى، گاهى باعث از بين رفتن يك عمر طاعت و عبادت انسان مى‌گردد، و برخى از اوقات موجب به زحمت افتادن و تلخ شدن زندگى خودِ شخص و ديگران مى‌گردد، و در پاره‌اى از موارد بنيان خانواده‌اى را متلاشى مى‌كند! به گونه‌اى كه هيچ راهى جز جدايى زن و شوهر براى آن ديده نمى‌شود؛ در حالى كه اگر قبلًا از حكم شرعى آن اطّلاع داشتند، به چنين سرنوشتى دچار نمى‌گشتند.