جواب: اگر براى مدت طولانى (مثلًا يك سال يا بيشتر) در آن محل مى‌مانند به حكم وطن آنهاست.

سؤال 291- آيا بدون قصد توطّن امكان دارد محلّى حكم وطن را پيدا كند؟ مثلًا استاد يا طلبه‌اى ده سال است كه بدون قصد توطّن مقيم اهواز يا قم شده است و مشغول تحصيل يا تدريس است؛ آيا قم يا اهواز براى فرد مذكور حكم وطن را دارد؟

جواب: چنين اقامتگاهى حكم وطن را دارد.

سؤال 292- زنى به عقد دائم مردى كه از شهرستان ديگرى است درآمده، آيا قبل از آغاز زندگى مشترك، شهرستان شوهر وطن زن محسوب مى‌شود؟

جواب: وطن او محسوب نمى‌شود.

مسائل ديگر نماز مسافر

سؤال 293- نماز مسافر را چگونه نيّت كنيم؟

جواب: نيّت خاصّى ندارد، همين كه نماز چهارركعتى را دو ركعت بخوانيد، نماز مسافر محسوب مى‌شود؛ حتّى اگر نيّت تمام كنيد و قبل از پايان دو ركعت يادتان بيايد و نيّت را برگردانيد كافى است.

سؤال 294- دخترى شوهر كرده و در شهر ديگرى كه بيش از چهار فرسخ شرعى از وطنش فاصله دارد، در منزل شوهرش زندگى مى‌كند، زمانى كه به صورت متعارف، جهت صله ارحام و ديد و بازديد به ديدن پدر يا مادر و خويشان به منزل پدرى مراجعه مى‌كند، اگر توقّفش كمتر از ده روز باشد، نماز و روزه‌اش چگونه است؟ اگر اين دختر فرضاً ملكى هم در شهر پدرى داشته باشد حكم تغيير مى‌كند؟

جواب: اگر دختر تصميم دارد با شوهر خود در شهر ديگرى زندگى كند و قصد بازگشت براى اقامت مستمرّ به شهر پدرى ندارد، نماز و روزه‌اش شكسته است، زيرا اعراض حاصل شده است.