حلال باشد، يا نعوذ باللّه حرام) فرزندى كه از او متولّد مى‌شود حلال زاده است، و متعلّق به آن مرد مى‌باشد، و تمام احكام فرزند (مانند ارث و نفقه و غير آن) را دارد.

مسأله 947- جايز نيست نطفه مرد بيگانه را در رحم زنى وارد كنند، خواه با اجازه آن زن باشد يا نه، و خواه شوهر داشته باشد يا نه، و خواه شوهرش اجازه بدهد يا نه. و هرگاه چنين كنند و بچّه‌اى از آن متولّد شود، اگر اين عمل بطور شُبهه انجام شده، مثل اين كه گمان مى‌كرد زن خود اوست و زن نيز گمان مى‌كرد نطفه شوهر اوست و بعد از آن معلوم شد چنين نبوده است، در اين صورت بچّه متعلّق به آن مرد و زن است، و تمام احكام فرزند را دارد؛ ولى اگر اين كار از روى علم و عمد انجام گيرد، بچّه‌اى كه از آن متولّد مى‌شود فرزند آنها حساب نمى‌شود، و احكام ارث و مانند آن را ندارد؛ امّا اگر آن بچّه دختر باشد صاحب آن نطفه نمى‌تواند با او ازدواج كند، و اگر پسر باشد با آن مادر نمى‌تواند ازدواج نمايد، و همچنين در مورد ساير مسائل مربوط به ازدواج.

سؤال 948- منى مرد از نظر علمى تا 72 ساعت بعد از مرگ وى داراى حيات كامل است. اگر زوجه درخواست تلقيح مصنوعى از نطفه شوهر متوفّاى خود نمايد، آيا اطبّاء مجاز به اين كار هستند؟

جواب: اشكال دارد.

سؤال 949- رحم بانويى، به هر علّت، قادر به نگاهدارى جنين نيست و سقط مى‌كند. با آميزش نطفه وى و شوهرش در آزمايشگاه، و انتقال جنين به رحم زن ديگرى كه شوهر ندارد و به اصطلاح «مادر جانشين» و يا «مادر قائم مقام» ناميده مى‌شود بچّه رشد نموده، و بموقع، متولّد مى‌شود و برابر قرارداد، مزد معيّنى به مادر جانشين داده مى‌شود، تا كودك تحويل زن و شوهر گردد. آيا اين امر جايز مى‌باشد؟

جواب: اين كار ذاتاً مانع شرعى ندارد؛ ولى مسائل جنبى حرامى، از قبيل لمس و نظر كردن، در آن موجود است. هرگاه به وسيله محرمى مانند شوهر انجام شود، به اين صورت كه نطفه خود و يكى از دو همسرش را بگيرد و تركيب نمايد و در رحم همسر ديگر (هر چند عقد موقّتى با او خوانده باشد) كشت كند، مرتكب حرامى نشده است، در غير اين صورت، براى مجاز بودن اين محرّمات جنبى بايد ضرورتى در كار باشد.