پزشك زن موفّق به معالجه نشود و بيمارى ادامه يابد، يا تشديد شود، يا بهبودى
به تأخير افتد.
سؤال 892- با توجّه به اين كه در كارهاى مربوط به
زايمان، دانشجويان زن (اعمّ از پزشكى و مامايى) به حدّ كفايت تربيت شدهاند، آيا
ضرورتى براى حضور مردان در بخشهاى زايمان، كه موجب نظر يا تماس با بدن زنان
مىشود، وجود دارد؟
جواب: در صورت وجود زنان لايق، حضور مردان در اين
موارد جايز نيست.
سؤال 894- در صورت وجود پزشك زن و مرد به تعداد كافى،
آيا ملاك مراجعه بيماران، همجنس بودن پزشك است، يا حاذق بودن؟
جواب: در صورتى كه در عدم مراجعه به حاذقتر، بيم
خطر و ضرر باشد، بايد حاذقتر را مقدّم بدارد. و اگر بيم ضرر و خطرى نباشد، معيار
همجنس بودن است؛ البتّه در مواردى كه معاينات بدنى لازم است.
سؤال 895- آيا مىتوان بيماران را به مراجعه به پزشك
همجنس، حتّى با ادّعاى اضطرار و مجوّز شرعى، ملزم كرد؟
جواب: در صورتى كه بيمار خود را ناگزير از مراجعه به
غير همجنس ببيند، مراجعه به غير همجنس مجاز است.
سؤال 896- بسيارى از احكام شرع در مسائل پزشكى مشروط به
عدم لمس و نظر جنس مخالف شده است، آيا منظور از لمس، لمس مستقيم با بدن بيمار است،
يا حتّى در صورتى كه دست پزشك با پوششهايى نظير دستكش طبّى پوشيده شده باشد، نيز
اشكال دارد؟
جواب: در صورتى كه بدن مستقيماً تماس پيدا نكند،
براى نيازهاى پزشكى اشكالى ندارد.
سؤال 897- دانشجويان دختر مجبور هستند كه در كلاس تشريح،
به عورت ميّت مرد نگاه كنند، و گذراندن اين كلاسها الزامى است، حكم چنين نگاههايى
چيست؟
جواب: تنها در صورت اجبار و اضطرار جايز است، همچنين
اگر با ترك اين كار،