جواب: ظاهر اين است كه در مهر المثل حدّ معينى نيست، و الّا مهر المثل صدق نمى‌كند، و رواياتى كه خلاف آن را بگويد ظاهراً معمول بهاى اصحاب نيست.

سؤال 604- مرسوم است كه در موقع ازدواج و در زمان عقد مهريّه را دو قسمت مى‌كنند؛ يك قسمت را به عنوان كمك به تهيّه جهيزيّه اخذ مى‌كنند، و مابقى در ذمّه زوج مى‌ماند. لكن در تمام دادگاه‌ها با استناد به ماده 1085 قانون مدنى كه مى‌گويد: «زن مى‌تواند تا مهر به او تسليم نشده از ايفاى وظايفى كه در مقابل شوهر دارد امتناع كند، مشروط بر اين كه مهر او حالّ باشد. و اين امتناع مُسقط حقّ نفقه نخواهد شد» تمسّك كرده، تمام مهريّه‌ها را حالّ (نقد) حساب مى‌كنند. نظر حضرتعالى در اين مورد چيست؟

جواب: مهريّه در صورتى كه قيد و شرطى نداشته باشد، حالّ است؛ ولى گاه قرائنى وجود دارد كه مهريّه نسيه است. مثلا مهريّه سنگين است، و مى‌دانيم شوهر يك جوان كارگر، يا يك جوان دانشجوست، و چيزى ندارد كه فوراً بدهد. در اين گونه موارد مهريّه حال نيست، و زوجه نمى‌تواند آن را مطالبه كند. همچنين اگر مهريّه را دو بخش كنند، نقد و نسيه، در اينجا تنها مى‌تواند نقد را مطالبه كند.

سؤال 605- دخترى، با جانبازى كه قادر بر نزديكى نيست، ازدواج مى‌كند. يك هفته پس از تلقيح، كارشان به طلاق مى‌كشد؛ در اين مورد لطفاً به سؤالات زير پاسخ دهيد:

1- مهريّه دختر نصف است، يا تمام؟

جواب: در صورتى كه تلقيح بوسيله شوهر انجام نشده باشد، مهريّه كامل نمى‌شود.

2- آيا براى ازدواج مجدّد، بازهم اجازه پدر لازم است؟

جواب: پس از وضع حمل، اجازه پدر لازم نيست.

3- آيا اين دختر نياز به عدّه دارد؟ مدّت عده وى چقدر است؟

جواب: عده او وضع حمل است.

4- آيا مى‌تواند با پدر آن جانباز ازدواج كند؟

جواب: جايز نيست.

5- اگر زنى با چنان جانبازى ازدواج كند، و پس از تلقيح جدا شود، دخترش مى‌تواند با