آيه حكمت‌

يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً وَ ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ‌

(خدا) دانش و حكمت را به هر كس بخواهد (و شايسته بداند) مى‌دهد؛ و به هر كس دانش داده شود، خير فراوانى داده شده، و جز خردمندان (اين حقايق را درك نمى‌كنند، و) متذكّر نمى‌گردند. «سوره بقره، آيه 269»

دورنماى بحث‌

بدون شك سهم اسلام از تمام اديان الهى در ترويج و تشويق مردم به علم و دانش بيشتر است؛ بدين جهت، اگر اسلام را دين «علم و دانش» بناميم، سخن به گزاف نگفته‌ايم. آيه مورد بحث از جمله آياتى است كه از «حكمت و دانش» به «خير كثير» تعبير مى‌كند. اين كه چگونه اين آيه شريفه مربوط به فضايل حضرت على عليه السلام مى‌باشد؟ در بحث‌هاى آينده روشن خواهد شد. از خداوند مى‌خواهيم كه ما را در زمره خردمندانى قرار دهد كه اين حقايق را درك مى‌كنند. آمين يا ربّ العالمين.

شرح و تفسير

حكمت، خيرى كثير!

«يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشاءُ؛ خداوند دانش را به هر كس كه بخواهد و شايسته باشد مى‌دهد.»