آيه انذار و هدايت‌

وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ

كسانى كه كافر شدند مى‌گويند: «چرا آيه (و معجزه‌اى) از پروردگارش بر او نازل نشده است؟!» تو فقط بيم‌دهنده‌اى؛ و براى هر گروهى هدايت كننده‌اى است (و اينها همه بهانه است، نه براى جستجوى حقيقت). «سوره رعد، آيه 7»

دورنماى بحث‌

اين آيه شريفه نيز يكى از آيات مربوط به ولايت امير المؤمنين عليه السلام است، كه علماء و مفسّران پيرامون آن بحثهاى مختلفى مطرح كرده‌اند. و از روايات استفاده مى‌شود كه نه تنها ولايت امير المؤمنين عليه السلام، بلكه امامت و ولايت تمام ائمّه عليهم السلام به مقتضاى اين آيه ثابت مى‌شود؛ شرح اين مسأله خواهد آمد.

شرح و تفسير

بازهم بهانه‌جوئى!

«وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ*»- ظاهر آيه طرح يك تقاضاى منطقى از سوى كفّار است؛ زيرا مرسوم بود كه هر پيامبرى از سوى خدا فرستاده مى‌شد براى اثبات حقّانيّت خود، معجزه‌اى همراه داشت؛ در اين آيه نيز كفّار از