فخر رازى، تنها مخالف!

على رغم اين كه همه مفسّران و راويان، آيه شريفه فوق را به پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و حضرت على عليه السلام تفسير كرده‌اند، فخر رازى، عَلَم مخالفت برافراشته و مى‌گويد:

«منظور از جمله دوم أبو بكر است؛ چون او ملقّب به صدّيق بوده است!»

قاضى نور اللَّه تسترى پاسخ مناسبى به اين سخن مى‌دهد، وى مى‌گويد:

«قبل از فخر رازى در هيچ كتابى اين مطلب نيامده و فخر رازى هم كه از اصحاب پيامبر نبوده است، پس او اين سخن را بر چه اساسى گفته است؟»

بنابراين بطلان اين سخن نيازى به شرح و تفسير ندارد. [1].

[1] علاوه بر اين كه روايات مختلفى، در منابع عامّه و خاصّه وجود دارد كه دو صفت «صديق» و «فاروق» را در بين تمام مسلمانان به حضرت على عليه السلام اختصاص مى‌دهد. طبق اين روايات پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم مى‌فرمايد: «لكلّ امّة صديق و فاروق و صديق هذه الامّة و فاروقها علىّ بن أبي طالب». اين روايات در بحار الأنوار، جلد 38، صفحات 112، 212، 213، 216 و ديگر جلدهاى آن، آمده است. جالب اين كه مضمون روايت فوق، به نقل از ده‌ها كتاب از اهل سنّت، در الغدير، جلد 2، صفحه 313، به بعد نيز آمده است.