اصحاب كه متوجّه منظور حضرت شده بودند، عرض كردند: اگر منظورتان حضرت على است، او هم اكنون سخت مبتلا به چشم درد است.

پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: على را حاضر كنيد. على به خدمت پيامبر رسيد، حضرت مقدارى از آب دهانش را به چشمان على ماليد، به اذن الهى چشمان على شفا يافت! پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم روز بعد پرچم را به دست او سپرد و آن حضرت قلعه خيبر را فتح كرد. [1]

چرا رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم ابتدا پرچم را به دست دو تن ديگر از اصحاب داد و سپس به على سپرد؟

پاسخ اين سؤال روشن است، حضرت مى‌خواهد عملًا افضليّت و برترى على عليه السلام را نشان دهد.

در جنگ احزاب نيز شبيه اين جريان رخ داد. هنگامى كه عمرو بن عبد ود، آن قهرمان پرآوازه مشركان و بت‌پرستان، از خندق عبور كرد و در مقابل مسلمانان قرار گرفت و هماورد و مبارز طلبيد، كسى جز على اعلام آمادگى نكرد.

پيامبر فرمود: على جان شما بنشينيد!

براى بار دوم عمرو بن عبدود مبارز طلبيد، باز كسى جز على از جا برنخاست.

پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: شما بنشينيد!

«عمرو» در مرتبه سوم سخن زشتى گفت: از بس كه مبارز طلبيدم خسته شدم و صدايم گرفت، آيا كسى از بين شما مسلمانان مشتاق رفتن به بهشت نيست، تا او را به بهشت بفرستم! باز جز على كسى برنخاست!

اين بار پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم اجازه داد كه على به ميدان برود و در كمال تعجّب و حيرت همگان بر عمرو بن عبد ود غالب و پيروز گردد. [2] در اينجا نيز پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم براى اثبات برترى و افضليّت على عليه السلام بدين شكل عمل كرد، تا عملًا جايگاه و موقعيّت اجتماعى على عليه السلام را استحكام بخشد.

[1] مشروح اين داستان را در فروغ ابديّت، جلد دوم، صفحه 248 به بعد مطالعه فرماييد.

[2] فروغ ابديّت، جلد دوم، صفحه 135 به بعد.