آيه سقاية الحاج‌

أَ جَعَلْتُمْ سِقايَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ‌* الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ* يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ* خالِدِينَ فِيها أَبَداً إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ‌

آيا سيراب كردن حجّاج، و آباد ساختن مسجد الحرام را، همانندِ (عملِ) كسى قرار داديد كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده، و در راه او جهاد كرده است؟! (اين دو،) نزد خدا مساوى نيستند. و خداوند گروه ظالمان را هدايت نمى‌كند. آن‌ها كه ايمان آوردند، و هجرت كردند، و با اموال و جان‌هايشان در راه خدا جهاد نمودند، مقامشان نزد خدا برتر است؛ و آن‌ها پيروز و رستگارند. پروردگارشان آن‌ها را به رحمتى از ناحيه خود، و رضايت (خويش)، و باغ‌هايى از بهشت بشارت مى‌دهد كه در آن، نعمت‌هاى جاودانه دارند؛ همواره و تا أبد در اين باغ‌ها (و در ميان اين نعمت‌ها) خواهند بود؛ زيرا پاداش عظيم نزد خداوند است. «سوره توبه، آيات 19 تا 22»

دورنماى بحث‌

اين آيه شريفه، كه در نزد مفسّرين به آيه سقاية الحاج معروف شده، به يكى ديگر از فضايل حضرت على عليه السلام كه مى‌توان با آن ولايت و خلافت آن حضرت را به اثبات رساند، اشاره مى‌كند؛ و كسانى را كه «سقاية الحاج» و «عمارة