منصور گفت: پيامبر كه زنده نيست، اين آيه مربوط به زمان حيات آن حضرت است!

مالك گفت: «حُرْمَتُهُ مَيِّتاً كَحُرْمَتِه‌ حَيّاً [1]؛ احترام پيامبر پس از مرگ، همانند احترامش در زمان حيات لازم و واجب است.»

طبق اين سخن، احترام پيامبر در حيات و ممات لازم است و توسّل به آن حضرت نيز در هر حال جايز مى‌باشد.

4. ابن حجر از علماء معروف اهل سنّت، كه فردى بسيار متعصّب است، در كتاب‌ الصّواعق المحرقه‌، اعترافات جالبى به نفع تشيّع دارد. از جمله اين اعترافات، شعرى است كه از امام شافعى نقل مى‌كند، به اين شعر توجّه كنيد:

آلُ النَّبِىِّ ذَريعَتى وَ هُمْ الَيْهِ وَسيلَتى‌

ارْجُوا بِهِمْ اعْطى‌ غَدا بِيدِ الْيمْنى صَحيفَتى‌ [2]

آل پيامبر واسطه من در پيشگاه خداوند و وسيله توسّلم براى حلّ مشكلات هستند. اميدوارم به واسطه توسّل به آن بزرگواران، در روز قيامت نامه اعمالم را به دست راستم بدهند.

نتيجه اين كه، توسّل به بزرگان دين و چيزهاى مقدّس مانند قرآن كريم هيچ منافاتى با توحيد افعالى ندارد و در آيات قرآن و روايات بطور روشن مطرح شده و مسلمانان نسبت به آن ترغيب و تشويق شده‌اند.

پرستش غير خدا جايز نيست‌

سؤال: شما گفتيد كه عبادت و پرستش مخصوص خداوند است و هيچ معبودى جز خداوند سزاوار پرستش نيست و عبادت غير خداوند شرك محسوب مى‌شود، در حالى كه در برخى از آيات قرآن سجده بر غير خداوند آمده است! به اين آيات توجّه كنيد:

[1] وفاء الوفاء، جلد 1، صفحه 422 (به نقل از كشف الارتياب، صفحه 317).

[2] الصّواعق المحرقه (به نقل از كشف الارتياب، صفحه 319).