انَّ اللَّهَ يَقُولُ: اعْدَدْتُ لِعِبادِىَ الصَّالِحينَ ما لا عَيْنٌ رَأتْ، وَ لا اذُنٌ سَمِعَتْ، وَ لا خَطَرَ عَلى‌ قَلْبِ بَشَرٍ [1]

خداوند مى‌فرمايد: براى بندگان صالحم پاداش‌هايى فراهم كرده‌ام كه هيچ چشمى نديده، و هيچ گوشى نشنيده، و به فكر هيچ بشرى خطور نكرده است.

بنابراين، ممكن است لفظى در اين جهان براى ما معنايى داشته باشد، ولى همان لفظ در مورد نعمت‌هاى بهشتى معنايى متفاوت و گاه متضاد داشته باشد. در بحث‌هاى آينده توضيحات بيشترى در اين زمينه خواهد آمد. با توجّه به اين مقدّمه به شرح نعمت‌هاى دوازده‌گانه مى‌پردازيم:

نعمت‌هاى دوازده‌گانه بهشتى!

1. آرامش‌- «فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ الْيَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً»- اوّلين نعمتى كه نصيب آنان مى‌شود، نعمت آرامش است. خداوند مشكلات قيامت را از آن‌ها برطرف مى‌نمايد و آن‌ها را غرق در خوش‌حالى و سرور مى‌كند. اين كه نعمت آرامش را به عنوان اوّلين نعمت مطرح مى‌كند، معلوم مى‌شود آرامش نعمت گرانسنگى است و حقيقتاً هم چنين است. آرامش در دنيا و آخرت از بزرگترين و مهمترين نعمت‌هاست. كسانى هستند كه در دنيا از انواع امكانات برخوردار هستند، ولى آرامش ندارند؛ تمام امكانات و نعمت‌ها، براى چنين انسان‌هايى وسيله عذاب و زجر و شكنجه مى‌شود. و لهذا بسيارى از ثروتمندان دست به خودكشى مى‌زنند. مى‌گويند كه در يكى از شهرهاى آمريكا جنگلى وجود دارد به نام جنگل خودكشى! كه بيشترين مشترى آن جنگل، انسان‌هاى ثروتمندى هستند كه در دنيا به غير از آرامش همه چيز دارند! در مقابل انسان‌هايى را مى‌بينيم كه با كمترين امكانات و داشتن حدّ اقلّ نيازهاى ضرورى و اوّليّه زندگى، آسوده‌ترين و راحت‌ترين زندگى را دارند، چون در آرامش هستند.

[1] پيام قرآن، جلد 6، صفحه 302.