ب- پليدى ظاهرى: در آيه 145 سوره انعام مى‌خوانيم:

قُلْ لا أَجِدُ فِي ما أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّماً عَلى‌ طاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ ...

(اى پيامبر ما!) بگو: «در آنچه بر من وحى شده، هيچ غذاى حرامى نمى‌يابم، به جز اين كه مردار باشد، يا خونى كه (از بدن حيوان) بيرون ريخته، يا گوشت خوك باشد، كه اينها همه پليد هستند ...

روشن است كه رجس در اين آيه شريفه به معناى پليدى ظاهرى است.

ج- پليدى معنوى و ظاهرى: رجس در آيه 90 سوره مائده در هر دو معنى به كار رفته است؛ در اين آيه مى‌خوانيم:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ‌

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! شراب و قمار و بتها و از لام (/ نوعى بخت‌آزمايى) پليد و از عمل شيطان است، از آنها دورى كنيد تا رستگار شويد!.

«رجس» در اين آيه شريفه هم به معناى پليدى ظاهرى است و هم پليدى معنوى؛ زيرا شراب پليدى و آلودگى ظاهرى دارد، ولى قمار و ازلام داراى پليدى ظاهرى نمى‌باشند، امّا پليدى معنوى دارند.

نتيجه اين كه، رجس در آيات قرآن مجيد معناى عامى دارد و شامل هرگونه پليدى، ظاهرى و معنوى و اخلاقى و عقيدتى و جسمى و روحى و روانى مى‌شود.

بنابراين، خداوند متعال در آيه تطهير به اراده تكوينيّه هرگونه پليدى (با تمام وسعت معناى آن) را از اهل البيت عليهم السلام دور كرده و آنها را تطهير نموده است.

دليل ما بر اين كه رجس در اين آيه شريفه شامل پليديهاى مادّى و معنوى هر دو مى‌شود، اطلاق اين كلمه است؛ يعنى چون كلمه «الرجس» مقيّد به قيد و مشروط به شرطى نشده، و بطور مطلق و بدون قيد و شرط بيان شده، شامل هر نوع پليدى مى‌گردد.

«وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً»- اين جمله در واقع تأكيد و تفسير جمله سابق (لِيُذْهِبَ‌