آيا اين، يك تصادف است، يا فلسفه خاصّى دارد؟

بدون شك تصادف نيست و علّت خاصّى دارد كه نبايد به آسانى از كنار آن گذشت.

اگر منظور از آيه تطهير هم، همسران پيامبر صلى الله عليه و آله بود، چرا خطاب آيه عوض شد و ضميرهاى مخصوص مؤنّث بكار برده نشد؟

بى‌شك مضمون و محتواى آيه و تغيير ضميرها و فعلهاى آن، دلالت دارد كه منظور اين آيه همسران پيامبر نمى‌باشد. توضيح بيشتر در مباحث آينده خواهد آمد.

شرح و تفسير

آيه تطهير، برهان روشن عصمت!

همانگونه كه گفته شد، كلمه كلمه اين آيه شريفه قابل مطالعه و تفكّر و تعمّق مى‌باشد و مورد بحث و گفتگو واقع شده است، بدين جهت تك تك كلمات آن را مورد بررسى قرار مى‌دهيم:

1- «إِنَّما»- اين كلمه، كه معناى فارسى آن واژه «فقط» مى‌باشد، براى حصر و انحصار است. از اين كلمه معلوم مى‌شود كه در اين آيه شريفه چيزى وجود دارد كه براى همه مسلمانها نيست وگرنه نبايد از اين كلمه استفاده مى‌شد.

«پليدى» كه در اين آيه از آن سخن گفته شده، از همه بر طرف نشده، بلكه از افراد خاصّى كه در آيه آمده بر طرف گرديده است؛ علاوه بر اين كه آن «پليدى» هم پليدى خاصّى است كه از افراد خاصّى برطرف شده و تنها آنها تطهير گرديده‌اند.

زيرا تقواى عادى و معمولى شامل همه مسلمانان مى‌شود و پرهيز از گناهان و معاصى بر همه واجب است؛ امّا آنچه كه مقصود اين آيه است و مخصوص افراد خاصّى، بايد چيزى مخصوص و فراتر از تقواى معمولى باشد!

2- «يُرِيدُ اللَّهُ*؛ خداوند اراده مى‌كند»

منظور از اراده خداوند در اين آيه چيست؟ آيا مراد اراده تشريعى‌ است، يا اراده تكوينى‌ منظور است؟