در اينجا بايد به سراغ قسمت دوم بحث، يعنى رواياتى كه در شأن نزول آيه وارد شده برويم و ببينيم كه آيا در روايات مصداق اولو الامر مشخّص شده و خداوند متعال، يا پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله چنين معصومى را تعيين نموده است؟

تفسير آيه در سايه روايات‌

روايات مختلفى در معرّفى شخص معصوم مورد نظر در آيه «أَطِيعُوا اللَّهَ ...*» وجود دارد، كه مهمتر از همه آنها «حديث ثقلين» است.

طبق اين حديث، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در اواخر عمر شريف خويش فرمودند:

إِنّي قَدْ تَرَكْتُ فِيكُمُ الثِّقْلَيْنِ ما إنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِما لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِي ...

كِتابَ اللَّهِ ... وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي‌ [1]

من از ميان شما (به جهان آخرت) مى‌روم و دو چيز گرانبها و پرارزش از خود به يادگار مى‌گذارم. نخست كتاب خدا قرآن مجيد و ديگر اهل بيتم، تا زمانى كه به اين دو چنگ بزنيد (و در سايه آن حركت كنيد) گمراه نمى‌شويد.

معناى حديث اين است كه قرآن مصون از خطا و اشتباه است، بدين جهت كسى كه در سايه آن حركت كند مصون از خطاست، پس لا بد اهل بيت هم بايد معصوم از خطا و اشتباه باشند، تا اين كه تمسّك‌جويان به او هم مصون از خطا باشند و الّا معنى ندارد كه اهل بيت معصوم نباشند، امّا كسى كه از آنها پيروى مى‌كند مصون از خطا باشد.

پس طبق اين روايت، اهل بيت عصمت و طهارت معصوم هستند، و همانطور كه در شرح آيه «أَطِيعُوا اللَّهَ ...*» گفتيم اولو الامر بايد يك فرد معصوم منتخب از ناحيه خدا باشد، پس لا بد آن شخص ائمّه معصومين عليهم السلام يكى پس از ديگرى است.

[1] ميزان الحكمه، باب 161، حديث 917.