نامشروع و خطرناكى صرف كرده و مى‌كند.

يك نمونه از نيروى اتم، همان قدرت عجيب بمب‌هاى اتمى است كه از انفجار اتم و آزاد كردن انرژى آن توليد مى‌گردد.

نخستين آزمايشى كه براى انفجار بمب اتمى به عمل آمد، در سال 1945 در صحراى بى آب و علف نيومكزيكو بود كه غوغاى عجيبى به راه انداخت.

دانشمندان يك بمب كوچك اتمى را با وسايل مخصوصى در بالاى برج سنگين فولادى نصب كرده و از فاصله دور آن را منفجر كردند.

در اثر انفجار، برق و صداى عظيمى برخاست و ابرى به ارتفاع 12 كيلومتر به شكل قارچ از آن متصاعد گرديد.

شدّت انفجار به قدرى بود كه وقتى دانشمندان، محلّ آزمايش را پس از انفجار بررسى نمودند، مشاهده كردند كه برج فولادين ذوب شده و در اثر حرارت فوق العاده، تبخير و به كلّى از بين رفته است!

آمريكايى‌ها در همين سال، دو بمب اتمى كوچك را در جنگ با ژاپن استفاده كردند. يكى از آن دو بمب را بر روى شهر هيروشيما منفجر كرده و بمب دوم را سه روز بعد به شهر ناكازاكى پرتاب نمودند. [1] شهر بزرگ هيروشيما در اثر بمب اوّلى ويران و منهدم گرديد. طبق آمار شهردارى، مجموع كشته شدگان (نظامى و غير نظامى) به 270 هزار نفر رسيد!! [2]

چند دقيقه پس از سقوط بمب، منظره شهر به كلّى عوض شد و به صورت ويرانه‌اى درآمد كه از زير آوارهاى وحشتناك آن، ناله‌هاى جانخراش به گوش مى‌رسيد. قطعات متلاشى شده مردان، زنان و حتّى كودكان بى گناه، در هر طرف به‌

[1]. در بُمبى كه به شهر «هيروشيما» انداخته شد، اتم‌هاى اورانيوم (شماره اتمى 92، وزن اتمى 238) و دربُمب پرتاب شده به شهر «ناكازاكى»، اتم‌هاى پلوتونيوم (شماره اتمى 94، وزن اتمى 239) به كار رفته بود.

[2]. به نقل از كتاب: اتم، نيروى نابود كننده و سازنده.