2- خداشناسى و تلاش و اميد

به هنگامى كه حوادث سخت و پيچيده در زندگى انسان رخ مى‌دهد، و درها ظاهراً به روى او از هر سو بسته مى‌شود و احساس ضعف و ناتوانى و تنهايى در برابر مشكلات مى‌كند؛ ايمان به خدا به يارى او مى‌شتابد و به او نيرو مى‌دهد.

آنها كه ايمان به خدا دارند خود را تنها و ناتوان نمى‌بينند، مأيوس نمى‌شوند؛ احساس ضعف و ناتوانى نمى‌كنند؛ چون قدرت خدا بالاتر از همه مشكلات است و همه چيز در برابر او سهل و آسان مى‌باشد.

آنها با اميد به لطف و حمايت و كمك پروردگار به مبارزه با مشكلات برمى‌خيزند و تمام نيروهاى خود را به كار مى‌گيرند و با عشق و اميد به تلاش و كوشش ادامه مى‌دهند و بر سختى‌ها پيروز مى‌شوند.

آرى ايمان به خدا تكيه گاه بزرگى براى انسان‌ها است.

ايمان به خدا مايه استقامت و پايمردى است.

ايمان به خدا نور اميد را هميشه در دل‌ها زنده نگه مى‌دارد.

و به همين دليل افراد با ايمان هرگز دست به خودكشى نمى‌زنند زيرا خودكشى از يأس و نوميدى كامل و احساس شكست سرچشمه مى‌گيرد امّا افراد با ايمان نه نوميد مى‌شوند و نه احساس شكست مى‌كنند.