گرفته اند مى نويسم [به نقل از :] كتاب «الفيض القدسى». 1 ـ سيد نعمت اللّه جزايرى . 2 ـ مير محمّد صالح بن عبدالواسع خاتون آبادى، شوهر دختر علاّمه مجلسى. 3 ـ مير محمّد حسين بن مير محمّد صالح. 4 ـ ملاّ حاج محمّد بن على اردبيلى، مؤلّف كتاب «جامع الرواة». 5 ـ ميرزا عبداللّه ، مشهور به افندى، پسر عيسى بن محمّد صالح جيرانى تبريزى الاصل و اصفهانى المسكن، صاحب كتاب «رياض العلماء» در ده مجلّد. 6 ـ ملاّ ابوالحسن بن محمّد طاهر فتونى نباطى عاملى اصفهانى غروى. 7 ـ ميرزا علاءالدين محمّد گلستانه، صاحِب دو شرح بر نهج البلاغه. 8 ـ حاج محمّد طاهر بن حاج مقصود على اصفهانى. 9 ـ محمّد قاسم بن محمّد رضا هزار جريبى. 10 ـ شيخ محمّد اكمل. اين، پدر آقا باقر اصفهانى، معروف به بهبهانى است. 11 ـ ملاّ محمّد رفيع بن فرج جيلانى، معروف به ملاّ رفيعا، مجاور مشهد رضوى كه از اعاجيب روز گار بوده . 12 ـ شيخ سليمان بن عبداللّه ماحوزى بحرانى، متوفّا به سال 1127 . 13 ـ شيخ احمد بن شيخ محمّد بن يوسف خطّى بحرانى. 14 ـ شيخ محمّد بن يوسف بن على كنبار نعيمى بلادى كه در 1131 در بحرين به دست خوارج شهيد شده (در الفيض القدسى، بلادرى به اشتباه چاپ شده). 15 ـ ملاّ مسيح الدين محمّد شيرازى.