1149. ابن عباس- در تفسير آيه «و براى خدا دخترانى قرا مىدهند»-: «براى خدا دخترانى را قرار مىدهند»، [يعنى] آنان را براى من [خداوند] مىپسنديد و براى خود نمىپسنديد؛ زيرا در جاهليت هنگامى كه دخترى براى كسى به دنيا مىآمد، او را با سَبُكى و خوارى نگاه مىداشتند يا زنده به گورش مىكردند.
ج: جن را شريك خداوند قرار دادن
و براى خدا شريكانى از جن قرار دادند، با اينكه خدا آنها را خلق كرده است؛ و براى او، بى هيچ دانشى، پسران و دخترانى تراشيدند. او پاك و برتر است، از آنچه وصف مىكنند.
و [ياد كن] روزى را كه همه آنان را محشور مىكند. آنگاه به فرشتگان مىفرمايد:
«آيا اينها بودند كه شما را مىپرستيدند؟». مىگويند: «منزّهى تو. سرپرست ما تويى نه آنها؛ بلكه جنّيان را مىپرستيدند؛ بيشترشان به آنها اعتقاد داشتند».
د: اعتقاد به خويشاوندى خدا با جن
و ميان خدا و جنها پيوندى انگاشتند، و حال آنكه جنّيان نيك دانستهاند كه [براى حساب پس دادن] خودشان احضار خواهند شد.
ه: برخى چارپايان را حرام كردن
بگو: به من خبر دهيد، آنچه از روزى كه خدا براى شما فرود آورده. [چرا] بخشى از آن را حرام و [بخشى] را حلال گردانيدهايد؟ بگو: آيا خدا به شما اجازه داده يا بر خدا دروغ مىبنديد؟
پس از آنچه خدا شما را روزى كرده است، حلال [و] پاكيزه بخوريد، و نعمت خدا را- اگر تنها او را مىپرستيد- شكر گزاريد. جز اين نيست كه [خدا]، مردار و خون و گوشت خوك و
نام کتاب : خرد گرايى در قرآن و حديث نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 371