نام کتاب : منتخب ميزان الحكمه نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 125
1306.امام على عليه السلام ـ در هنگام وفاتـ : خدا را ، خدا را درباره همسايگانتان كه آنان سفارش شده پيامبر شمايند . آن حضرت صلى الله عليه و آلهپيوسته درباره همسايگان سفارش مى كرد چندان كه گمان برديم آنها را ارث بَر قرار خواهد داد .
1307.امام صادق عليه السلام : حُسن همسايگى خانه ها را آباد و عمرها را زياد مى كند .
1308.امام كاظم عليه السلام : حُسن همسايگى اين نيست كه آزار نرسانى بلكه حسن همسايگى اين است كه در برابر آزار و اذيّت همسايه شكيبا باشى .
410 آزار رساندن به همسايه
1309.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه به خدا و روز واپسين ايمان داشته باشد همسايه خود را آزار نمى رساند .
1310.امام رضا عليه السلام : از مـا نيست كسى كـه همسايه اش از شرّ او در امان نباشد .
ر . ك : عنوان 8 «آزردن».
411 جويا شدن از حال همسايه
1311.امام على عليه السلام : از نشانه هاى حُسن همسايگى جويا شدن از احوال همسايه است .
1312.امام باقر عليه السلام : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : به من ايمان نياورده است آن كه شب را با شكم سير بخوابد و همسايه اش گرسنه باشد . فرمود : اهل هر آبادى كه شب را بگذرانند و در ميان ايشان گرسنه اى باشد ، روز قيامت خداوند به آنان نظر (رحمت) نمى افكند .
412 حقّ همسايه
1313.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله درباره حقوق همسايه اگر از تو كمك خواست كمكش كنى ، اگر از تو قرض خواست به او قرض دهى ، اگر نيازمند شد نيازش را برطرف سازى ، اگر مصيبتى ديد او را دلدارى دهى ، اگر خير و خوبى به او رسيد به وى تبريك و شادباش گويى ، اگر بيمار شد به عيادتش روى ، وقتى مرد در تشييع جنازه اش شركت كنى ، خانه ات را بلندتر از خانه او نسازى تا جلوى جريان هوا را بر او بگيرى مگر آن كه خودش اجازه دهد ، هرگاه ميوه اى خريدى براى او تعارف بفرستى و اگر اينكار را نكردى مخفيانه ميوه را به خانه ات ببر ، فرزندت را همراه ميوه بيرون مياور كه بچه او با ديدن ميوه در دست او ناراحت شود ، با بوى و دود ديگت او را آزار مده مگر آن كه مقدارى از غذاى آن را براى او بفرستى .
413 مرز همسايگى
1314.امام على عليه السلام : حريم مسجد چهل ذراع است و تا چهل خانه از چهار طرف منزل همسايه به شمار مى آيند .
85
محبّت
414 دوستى نوعى خويشاوندى است
1315.امام على عليه السلام : دوستى ، خويشاونديى است اكتسابى .
1316.امــام على عليه السلام : خـويشاوندى به دوستى نيازمندتر است تا دوستى به خويشاوندى .
415 آنچه دوستى آفريند
1317.امام على عليه السلام : سه خصلت موجب جلب دوستى مى شود : خوشخويى ، مهربانى و فروتنى .
1318.امام صادق عليه السلام : سه چيز دوستى مى آورد : ديندارى ، افتادگى و بخشندگى .
ر . ك : عنوان 42 «خوشرويى»؛ سخاوت ، باب 919 .
416 كسانى كه شايسته دوستى نيستند
«مردمى نمى يابى كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده باشند، و با كسانى كه با خدا و پيامبرش مخالفت مى ورزند دوستى كنند هر چند آن مخالفان، پدران يا فرزندان يا برادران و يا قبيله آنها باشند. اينانند كه (خداوند) بر دلهايشان (نقش) ايمان نگاشته است» .
1319.امام على عليه السلام : دوستى عوام مانند ابرِ از هم گسيخته مى شود و همچون سراب مى پراكند .
1320.امام على عليه السلام : رشته دوستيهاى بدكاران زودتر از هر دوستى ديگرى از هم مى گسلد .
1321.امام على عليه السلام : مبادا دشمنان خدا را دوست بدارى ، يا دوستيت را نثار كسى جز دوستان خدا كنى ، كه هر كس مردمى را دوست بدارد با آنان محشور شود .
ر . ك : دوست ، باب 1090؛ برادر ، باب 31؛ همنشينى ، باب 345 .
417 جلوگيرى محبّت از معرفت
1322.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : عشق تو به چيزى ، كور و كرت مى كند .
1323.امام على عليه السلام : چشم عاشق از ديدن عيبهاى معشوق كور است و گوش او از شنيدن زشتيهايش كر .
418 نشانه محبّت
1324.امام على عليه السلام : هر كه تو را دوست داشته باشد (از زشتيها) نهيت كند .
1325.امام على عليه السلام : هـر كس شـيفته چـيزى بـاشد ، آن چـيز ورد زبانش شود .
419 محبّت شديد مؤمنان به خدا
«بگو: اگر پدرانتان و پسرانتان و برادرانتان و همسرانتان و خاندانتان و اموالى كه به دست آورده ايد و تجارتى كه از كساديش مى ترسيد و خانه هايى كه خوش داريد، نزد شما از خدا و پيامبرش و جهاد كردن در راه او عزيزتر هستند، منتظر باشيد تا فرمان خدا برسد و خدا فاسقان را هدايت نمى كند» .
«بعضى از مردم براى خدا همتايانى اختيار مى كنند و آنها را چنان دوست مى دارند كه خدا را. ولى مؤمنان خدا را بيشتر دوست مى دارند و آن گاه كه ستم پيشگان عذاب را ببينند دريابند كه هر قدرتى از آنِ خداست و هر آينه خدا سخت كيفر است» .
ر . ك : آل عمران : آيه 31 و مائده : آيات 51 ـ 57 و توبه : آيه 25 و شعرا : آيات 77 ـ 82 و جمعه : آيه 6 .
نام کتاب : منتخب ميزان الحكمه نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 125