تلاش و ابتكار بيشترى دارند، از كمالات برترى برخوردارند و مبلّغى كه براى تبليغ، به بلاد شرك و كفر سفر كند و در آنجا، جان بدهد، به‌سان ابراهيم خليل، در قيامت به صورت يك امّت محشور مى‌گردد.[1]

افزون بر اين، آنچه در باره حقوق مبلّغ و ثواب تبليغ در روايات اسلامى آمده است، در جهت تقويت انگيزه مبلّغان و برنامه‌سازان تبليغى است.[2]

البته جايگاه رفيع مبلّغ، مسئوليت بسيار سنگينى را بر دوش او مى‌گذارد و آيات و رواياتى كه در اين باره و در مورد مبلّغان نمونه وارد شده است، براى مبلّغان، سختْ هشدار دهنده است.[3]

رسالت مبلّغ‌

محتواى تبليغ، يكى ديگر از اركان موفّقيت آن است. هر چه محتواى تبليغ با موازين عقلى سازگارتر و پيام مبلّغ از غناى فرهنگى بيشترى برخوردار باشد، ميزان موفّقيت و تأثيرگذارى تبليغ در مردم، افزايش خواهد يافت.

آنچه در فصل سوم اين كتاب تحت عنوان «رسالت مبلّغ» آمده است، علاوه بر اين كه مبلّغ را با مهم‌ترين وظايف تبليغى و جهت‌گيرى‌هاى صحيح در پيام رسانى آشنا مى‌كند، نشان دهنده غناى فرهنگى پيام اسلام و انطباق آن با موازين فطرى و عقلى است.

ويژگى‌هاى مبلّغ‌

سومين ركن موفّقيت مبلّغ، ويژگى‌هاى شخصى اوست. مبلّغ، در صورتى مى‌تواند در جايگاه واقعى خود، تداوم‌بخش راه انبياى الهى باشد و از ارزش‌هاى دينى دفاع كند كه از نظر علمى، اخلاقى و عملى، واجد ويژگى‌هايى باشد كه اسلام براى دعوت‌كنندگان مردم به خدا و ارزش‌هاى انسانى و اسلامى ضرورى مى‌داند. مشروح اين ويژگى‌ها در

[1] ر. ك: ص 49( حقوق مبلّغ)، ص 53( پاداش مبلّغ).

[2] ر. ك: ص 45( مسئوليت مبلّغ).

[3] ر. ك: ص 65( مبلّغ نمونه).