نقش زمان و مكان در تبليغ‌

زمان‌شناسى و مكان‌شناسى، مانند مخاطب‌شناسى، از اركان علمى تبليغ محسوب مى‌شود. اين بدان معناست كه بدون شناخت زمان و مكان، مبلّغ نمى‌تواند برنامه‌ريزى صحيح و پاسخگويى مناسب به نيازهاى تبليغى داشته باشد؛ زيرا همان طور كه ظرفيت طبيعى و اكتسابى انسان‌ها متفاوت است و بدون در نظر گرفتن اين تفاوت‌ها برنامه‌ريزى صحيح تبليغى ممكن نيست، مقتضيات تبليغىِ زمان‌ها و مكان‌هاى مختلف نيز تفاوت دارند و بدون در نظر گرفتن زمان و مكان تبليغ، نمى‌توان براى تبليغات سازنده، برنامه‌ريزى كرد.

نقش زمان در تبليغات‌

زمان‌شناسى، به برنامه‌ريزان تبليغى اين امكان را مى‌دهد كه از زمانْ عقب نمانند و برحسب مقتضيات آن، ابزارها و شيوه‌هاى تبليغاتى را متحوّل كنند.

روش پيامبران بزرگ الهى در بهره‌گيرى از ابزار تبليغى مورد نياز هر زمان، براى برنامه‌ريزان و برنامه‌سازان تبليغات اسلامى بسيار آموزنده است. در دورانى كه جادوگرى در جامعه حرف اوّل را در تبليغات مى‌زند، مهم‌ترين ابزار تبليغى حضرت‌