47. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: دين خداى عز و جل را هرگز يارى نمى‌رساند، مگر كسى كه از همه سو آن را احاطه كند.

48. امام على عليه السلام: نگهبانان دين خدا، همانان‌اند كه دين را بر پا داشتند و يارى‌اش كردند و از همه سو، آن را در ميان گرفتند و آن را براى بندگان خدا، نگه‌داشتند و آن را پاس داشتند و رعايت كردند.

2/ 1 6 هشيارى دينى‌

49. امام على عليه السلام: بيدارى در دين، نعمتى است بر آن‌كه روزى‌اش شده است.

50. امام على عليه السلام: اى بندگانِ خدا! شما را به تقواى الهى سفارش مى‌كنم؛ زيرا اين كار، حقّ خداست بر شما، و موجب حقّ شما بر خدا مى‌شود.

و به شما سفارش مى‌كنم كه در راه تقوا، از خدا كمك بخواهيد و به وسيله آن، براى گزاردن حقّ خدا يارى طلبيد؛ زيرا پرهيزگارى، امروزْ پناهگاه و سِپَر است و در فردا، راهى به سوىِ بهشت است. راهِ آن، روشن است و رونده در اين راه، بهره‌ور و امانتدار آن (يعنى خداى بزرگ)، حافظ و نگهدار. تقوا، همواره خود را بر مردم گذشته و حال، نشان داده است؛ زيرا آنان در فرداى قيامت، به آن نياز دارند؛ فردايى كه خداوند بزرگ، آنچه را پديد آورده است، باز مى‌گردانَد و آنچه را بخشيده است، باز مى‌گيرد و از آنچه عطا فرموده است، سؤال مى‌كند.

پس چه بس اندك‌اند كسانى كه تقوا را پذيرفته‌اند و به‌

شايستگى، آن را به كار بسته‌اند! آنان از نظر تعداد، كم‌اند و شايستگى توصيف خداى بزرگ را دارند، در آنجا كه مى‌گويد: «وبندگان بسيارْ شكرگزارِ من، كم‌اند».

پس گوشهاى خود را به تقوا فرا داريد، و به جِد بدان روى آريد، و از هر چه خلاف تقوا بُوَد، دل بكَنيد و تقوا را دلخواه خود شماريد. خود را با پرهيزگارى بيدار داريد و روزِ خود را با آن به سر آريد.