نام کتاب : دانش رجال از ديدگاه اهل سنت نویسنده : جديدى نژاد، محمد رضا جلد : 1 صفحه : 247
شمار آوردهاند[1]. وى در جرح و نقد رجال، چنان سختگير بوده كه از نقل احاديث تعداد قابل توجّهى از راويانى كه ابو داوود و ترمذى به نقل احاديث آنان پرداختهاند، و نيز برخى از رجال صحيح البخارى و صحيح مسلم، اجتناب كرده و به جرح آنان مبادرت كرده است. به همين جهت، برخى گفتهاند كه شرط نسايى در رجال، شديدتر از شرط بخارى و مسلم است. وى در علم رجال، كتاب الضعفاء والمتروكين را كه بين اهل علم متداول است، تأليف كرده است.
نسايى را متمايل به شيعه دانستهاند. وى از معاويه و عمرو بن عاص، برائت مىجُسته است و همين امر، سبب مرگ وى شد؛ چرا كه در اواخر عمرش از مصر به دمشق آمد و چون از او در فضيلت معاويه حديث خواستند، گفت كه غير حديث پيامبر صلى الله عليه و آله كه به وى فرمود: «لا أشبع اللَّه بطنه؛ خدا شكمش را سير نكند»، چيزى در فضيلت وى نمىداند. نيز بار ديگر كه از او در مورد فضيلت معاويه و برترى او بر على عليه السلام پرسيدند، گفت:
ألا يرضى رأساً برأس حتّى يفضل؟!
آيا راضى نمىشويد كه آن دو، از جهت فضيلت يكسان باشند و حتى [معاويه] برترى داده شود؟!
لذا وى را با ضرب و شتم از مسجد بيرون كردند و چون آسيب شديدى به وى وارد شده بود، از مصر خارج شد و طبق قول صحيح، در رَملَه درگذشت.[2]
16. ابن خُزَيْمَه
ابوبكر محمّد بن اسحاق بن خزيمه سُلَمى[3] نيشابورى شافعى، به سال