1483.حلية الأولياء ـ به نقل از اَنس ـ : شنيدم كه پيامبر صلى الله عليه و آله به على بن ابى طالب عليه السلاممى فرمود : «اى على ! بر شمار آشنايانِ با ايمان بيفزاى كه بسى شناخت ها در دنيا ، مايه بركت در آخرت است» . در نتيجه ، على عليه السلام مدّتى را به سر برد كه در آن ، هر كس را مى ديد ، براى ذخيره آخرت به دوستى مى گرفت . پس از مدّتى ، نزد پيامبر خدا آمد و ايشان به او فرمود : «در باب فرمانم چه كردى ؟». على عليه السلامپاسخ داد : اى پيامبر خدا ! آنچه را فرمودى ، به جاى آوردم . حضرت به او فرمود : «برو و آنان را بيازماى». على عليه السلامنيز [پس از آزمودنشان ]سرافكنده بازگشت. پيامبر صلى الله عليه و آلهلبخندزنان به او فرمود : «اى على ! گمان نكنم كه جز فرزندان آخرت ، كسى با تو مانده باشد!» . على عليه السلامپاسخ داد : سوگند به آن كه تو را برانگيخت، همين طور است . پس از آن ، پيامبر صلى الله عليه و آله به او فرمود : « «دوستان در آن روز ، دشمن يكديگرند ، جز پرهيزگاران» . اى على ! به خودت بپرداز ، زبانت را نگه دار و در باب كسانى از اهل روزگارت كه با آنان معاشرت دارى ، بينديش ، تا ايمن بمانى و سود ببرى» .

ر . ك : ص 133 (آنچه دوستى را پايدار مى كند) .

3 / 5

شفاعت پيامبر خدا

1484.رسول خدا صلى الله عليه و آله : من از هنگام بعثتم تا روز قيامت ، شفيع هر آن دو تنى هستم كه در راه خدا با يكديگر ، دوستى و برادرى مى كنند .

1485.دُرَر الأحاديث ـ به نقل از يحيى بن حسين ـ : برايمان گفته اند كه پيامبر خدا مى فرمود : «من از هنگام بعثتم تا روز قيامت، شفيع هر دو برادرى هستم كه در راه خدا با يكديگر دوستى مى كنند».