در نامه، صحبتى از مطالب آن گروه، نيامده بود، نه زياد و نه كم. مفضّل، وقتى نامه را خواند، آن را به زراره داد و او، آن را به محمّد بن مسلم داد و نامه در دست همه چرخيد. آنگاه، مفضّل گفت: [درباره اين فرمان،] چه مى‌گوييد؟

بيان:

نكوهش شدن مُفَضَّل از سوى كوفيان، به خاطر رفت و آمد وى با گنهكاران و برخى افراد نابه‌هنجار جامعه است كه خطاهاى آنان، مورد تأييد امام معصوم عليه السلام نيست؛ امّا امام عليه السلام با اين كار (در صورت درستى اين گزارش)، شخصيّت تأثيرگذار مفضّل را به اصحاب، مى‌نمايانَد؛ و گر نه، چنين معاشرت‌هايى، براى افرادى كه تأثيرپذيرند، و بويژه جوانان، سودمند نيست.