126. پيامبر صلى الله عليه و آله: خداوند عز و جل، هفت گروه را در سايه خويش بدارد، آن روزى كه جز سايه‌اش، سايه‌اى نيست: پيشواى عدالت‌پيشه؛ و جوانى كه در بندگى خداوند عز و جل رشد كرده است ....

127. پيامبر صلى الله عليه و آله: هر جوانى كه در دانش و عبادت رشد كند تا بزرگ شود، خداوند متعال، در قيامت، پاداش 2 عليه السلام صدّيق‌[1] به وى مى‌بخشد.

128. پيامبر صلى الله عليه و آله: اى ابو ذر! هيچ جوانى نيست كه دنيا و خوشى‌اش را به خاطر خداوند، كنار نَهَد و جوانى‌اش را در راه بندگى خدا سپرى كند، مگر آن كه خداوند، به وى پاداش 2 عليه السلام صدّيق ببخشد.

129. پيامبر صلى الله عليه و آله: بهترين امّت من، كسى است كه جوانى‌اش را در فرمانبرى از خداوند، سپرى كند و خود را از خوشى‌هاى دنيا وا گيرد و شيفته آخرت باشد. به راستى كه پاداش او نزد خداوند، برترين جايگاه بهشت است.

130. امام صادق عليه السلام: خداوند، سه گروه را بدون حسابرسى وارد بهشت مى‌كند: ... پيشواى عدالت‌پيشه، بازرگان راستگو، و پيرمردى كه عمر خود را در فرمانبرى از خداوند، سپرى كرده است.

3/ 4

معناى عبادت خدا

131. المَحجَّة البيضاء: روزى پيامبر صلى الله عليه و آله، در ميان ياران خود نشسته بود. چشمش به جوانى چالاك و نيرومند افتاد كه از پگاه، كار مى‌كرد. ياران گفتند: واى بر او! چه مى‌شد اگر جوانى و چالاكى‌اش در راه خدا بود؟

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «چنين مگوييد. اگر او براى خود تلاش مى‌كند تا خود را از مردم، بى نياز كند و نزد آنان دست دراز نكند، در راه خدا كار مى‌كند. اگر

[1] ر. ك: پاورقى ص 101.