ذكر كيفيت اجتهاد و مقدّمات و اقسام آن نوشت. از ديگر نمونه‌هاى ردّ بر اخباريه، موارد زير را مى‌توان نام برد:

1. عقد اللآلى البهية فى الردّ على الطائفة الغبية،[1]

از محمّد بن اسماعيل (ابو على حائرى) (م 1216 ق)

2. الردّ على الأخبارية، از سيّد محمّد جواد بن محمّد حسين عاملى (م 1226 ق)

3. الحق المبين فى تصويب المجتهدين و تخطئة الجهّال الأخباريين‌، از جعفر بن خضر كاشف الغطاء (م 1228 ق)

4. أساس الأصول‌، از سيّد دلدار على نقوى (م 1235 ق) كه آن را در ردّ الفوائد المدنيةى استرآبادى، با متانت و به دور از طعن و اشتلم‌گويى كه شيوه برخى از اخباريان و گاه برخى اصوليان بود، با تكيه بر عقل و نقل، نوشته است.[2]

5. الحق المبين فى تصويب المجتهدين‌، از سيّد احمد على حسينى محمّد آبادى (م بعد از 1255 ق)

6. الحق الحقيق فى الردّ على بعض مقالات الأخباريين‌، از عبد النبى بن على كاظمى (م 1256 ق)

7. الرسالة الدمستانية فى الردّ على الأخبارية، از على بن عبد اللَّه بحرانى دمستانى‌

8. الردّ على الأخبارية، از حسنعلى بن نوروز على تويسركانى (م 1286 ق)[3]

[1]. نگارنده، اين تعبير را اهانت‌آميز و تعميم آن را به همه اخباريان، ناروا مى‌داند. در اين‌جا صرفاً به جهت‌اين‌كه نام كتاب و نشان دهنده سطح برخورد لفظى اين دو گروه است، ذكر گرديد.

[2]. فهرست نسخ خطّى كتاب‌خانه آية اللَّه مرعشى، ج 28، ص 22.

[3]. رك: چهل سال تاريخ ايران، ص 208.