معرّفى اجمالى اين آثار- كه بخشى از هويت تاريخ حديث شيعه است- مى‌پردازيم.

1. الأدعية الفاخرة المأثورة عن العترة الطاهرة.[1]

نگاشته علّامه حلّى كه در خلاصة الأقوال، از آن به الأدعية الفاخرة المنقولة ... ياد كرده است.[2] علّامه مجلسى بر آن است كه اين كتاب، در چهار جزء بوده است‌[3] و متأسّفانه، اثرى از آن به‌دست نيامده است. كتاب ديگر علّامه در زمينه دعا، در قسمت تلخيص و گزينش متون حديثى خواهد آمد.

2. الأدعية والختوم.

از ابن فهد حلّى، افزون بر آثار چاپى، اين اثر نيز گزارش شده است كه نسخه‌اى از آن، به خطّ شاگردش على بن فضل بن هيكل حلّى، در كتاب‌خانه سيّد حسن صدرالدين كاظمى موجود است.[4] سه كتاب ناياب ابن فهد در زمينه دعا عبارت‌اند از:

3. مشكاة الأنوار.[5]

4. ملحقات الدروع الواقية.[6]

الدروع الواقية، نوشته سيّد بن طاووس است.

5. المنتقى فى العوذ والرقى.[7]

6. الأدعية والأوراد.

اثر على بن فضل بن هيكل حلّى، شاگرد ابن فهد حلّى است. نسخه‌اى از آن به خطّ مؤلّف، در كتاب‌خانه سيّد حسن صدرالدين كاظمى موجود است.[8]

[1]. الذريعة، ج 1، ص 398( ش 2066)؛ مكتبة العلّامة الحلّى، ص 33.

[2]. خلاصة الأقوال، ص 111.

[3]. بحار الأنوار، ج 107، ص 53.

[4]. الذريعة، ج 1، ص 393( ش 2039).

[5]. همان، ج 21، ص 53( ش 3919).

[6]. همان، ج 22، ص 199( ش 6687)؛ موسوعة مؤلّفى الإمامية، ج 1، ص 325( ش 56).

[7]. الذريعة، ج 23، ص 8( ش 7833).

[8]. همان، ج 1، ص 393( ش 2035).