فصل پنجم : جنگ هاى پيامبر صلى الله عليه و آله

5 / 1

جنگ بدرِ بزرگ

قرآن

«و يقيناً خداوند، شما را در [ جنگ ] بدر ـ با آن كه ناتوان بوديدـ يارى كرد. پس، از خدا پروا كنيد، باشد كه سپاس گزارى نماييد. آن گاه كه به مؤمنان مى گفتى: «آيا شما را بس نيست كه پروردگارتان، شما را با سه هزار فرشته فرودآمده، يارى كند؟»» .

حديث

9139.كنز العمّال ـ به نقل از اَنَس ـ: [پس از تمام شدن جنگ بدر] پيامبر خدا [خطاب به كشته شدگان كُفّار كرد و] فرمود : «اى ابو جهل، اى عُتبه، اى شيبه، اى اُميّه! آيا وعده پروردگارتان راست بود؟ من كه وعده پروردگارم را راست يافتم». عمر گفت : اى پيامبر خدا! با پيكرهايى بى جان ، سخن مى گويى؟ فرمود : «سوگند به آن كه جانم در دست اوست، سخن مرا همچنان كه شما مى شنويد، آنها نيز مى شنوند، منتها آنان نمى توانند پاسخ بدهند».

9140.الأمالى ، طوسى ـ به نقل از ابن عبّاس ـ: پيامبر خدا، بالاى سرِ كشتگان بدر ايستاد و فرمود : «خداوند با گروهى اندك، كيفرتان داد. شما، منِ راستگو را دروغزن شمرديد و منِ امين را خائن پنداشتيد». آن گاه، رو به [جنازه ]ابوجهل بن هشام كرد و فرمود : «اين مرد در برابر خدا از فرعون سركش تر بود؛ زيرا فرعون، وقتى يقين كرد كه در چنگال مرگ گرفتار آمده است، به يگانگى خدا ايمان آورد؛ امّا اين مرد، هنگامى هم كه يقين كرد كه به هلاكت مى رسد، باز هم لات و عزّا را خواند».