در روايات ما به موارد و مصاديقى همچون : عمر، سلامت، نيرومندى، نشاط، امنيت، جوانى، بى نيازى، فراغت، و زندگى و از همه بالاتر ، نعمت ولايت و حبّ اهل بيت عليهم السلام ـ كه از اهميت زيادى برخوردار است و افراد ، نسبت به از دست دادن آنها بيشتر حسرت مى خورند ـ ، اشاره شده است كه برخى از آنها را در اين جا ذكر مى كنيم.

1 . تلف كردن عمر

.پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: قالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : تَزولُ قَدَما عَبدٍ يَومَ القِيامَةِ حَتّى يُسأَلَ عَن أربَعٍ عَن عُمُرِهِ فيما أفناهُ وَ ... . [1]

.در قيامت ، هيچ بنده اى قدم از قدم بر نمى دارد، مگر اين كه از او سؤال مى شود كه عمرش را در چه كارى صرف نموده؟... .

.امام على عليه السلام به يكى از فرماندهان سپاه خود واعلَم أنَّ الدُّنيا دارُ بَليَّةٍ لَم يَفرُغ صاحِبُها فيها قَطُّ ساعَةً إلاّ كانَت فَرغَتُهُ عَلَيهِ حَسرَةً يَومَ القِيامَةِ . [2]

.بدان كه دنيا سراى آزمايش است. هر كس ساعتى در آن فراغت يابد و از آن بهره بردارى نكند، همين ساعت بى كارى ، موجب حسرت و ندامت در روز رستاخيز مى گردد .

2 . از دست دادن جوانى

در حديثى از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل شده كه در قيامت ، بعد از چند سؤال از عمْر ، اين سؤال پرسيده مى شود كه جوانى اش را در چه راهى تمام كرده است . [3]