14716.الدعوات : أكَلَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام مِن تَمرَةِ «دَقَلٍ» ثُمَّ شَرِبَ عَلَيهِ الماءَ و ضَرَبَ يَدَهُ عَلى بَطنِهِ و قالَ : مَن أدخَلَ بَطنَهُ النّارَ فأبعَدَهُ اللّه ُ ، ثُمَّ تَمَثَّلَ : و إنَّكَ مَهْما تُعْطِ بَطْنَكَ سُؤْلَهُ و فَرْجَكَ نالا مُنْتَهَى الذَّمِّ أجْمَعا [1]
(انظر) وسائل الشيعة : 16 / 507 باب 80.
14717.الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنَّ أميرَ المُؤمِنينَ عَلِيَّ بنَ أبي طالِبٍ عليه السلام اُتِيَ بِخَبيصٍ ، فأبى أن يَأكُلَهُ ، فقالوا لَهُ : أ تُحَرِّمُه ؟ قالَ : لا ، و لكِنّي أخشى أن تَتوقَ إلَيهِ نَفسي فَأطلُبَهُ ، ثُمَّ تَلا هذِه الآيَةَ : «أذْهَبْتُمْ طَيِّباتِكُمْ في حَياتِكُمُ الدُّنيا وَ استَمتَعتُمْ بِها» [2] . [3]
(انظر) الدنيا : باب 1255.
14716.الدعوات : امام على عليه السلام مقدارى از خرماى دَقَل [كه نا مرغوبترين نوع خرما است ]تناول كرد و سپس روى آن آبى نوشيد و دستى به شكم خود زد و فرمود : هر كس آتش وارد شكم خود كند، خداوند او را دور گرداند. سپس به اين شعر تمثّل جُست : { تو اگر خواهش شكم و شرمگاه خود را بر آورى آن دو به اوج هر آنچه نكوهيده است دست يابند. }
14717.امام باقر عليه السلام : مقدارى خَبيص (حلوايى تهيه شده از آرد و خرما) خدمت امير المؤمنين على بن ابي طالب عليه السلام آوردند، حضرت از خوردن آن خوددارى ورزيد. عرض كردند : آيا آن را حرام مى دانيد؟ فرمود : نه، اما مى ترسم نفْسم به آن علاقه مند شود و به دنبال آن بروم. سپس اين آيه را تلاوت كرد : «شما بهره هاى پاكيزه خود را در زندگى دنيايتان برديد و از آنها بهره مند شديد».