11791.الإمامُ الرِّضا عليه السلام : لَو لَم يُخَوِّفِ اللّه ُ النّاسَ بِجَنّةٍ و نارٍ لَكانَ الواجِبُ أن يُطيعوهُ و لا يَعصُوهُ؛ لِتَفَضُّلِهِ علَيهِم و إحسانِهِ إلَيهِم و ما بَدَأهُم بهِ مِن إنعامِهِ الَّذي ما استَحَقّوهُ . [1]
(انظر) المحبّة (حبّ اللّه ) : باب 673. الشكر للّه سبحانه : باب 2041.
2458
عِبادَةُ غَيرِ اللّه ِ
11792.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَلعونٌ مَلعونٌ مَن عَبَدَ الدِّينارَ و الدِّرهَمَ . [2]
11793.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : العَبيدُ ثَلاثةٌ : عَبدُ رِقٍّ، و عَبدُ شَهوَةٍ ، و عَبدُ طَمَعٍ . [3]
11794.عنه عليه السلام : مَن عَبَدَ الدّنيا و آثَرَها علَى الآخِرَةِ استَوخَمَ العاقِبَةَ . [4]
11795.عنه عليه السلام : مَن قَضى حَقَّ مَن لا يَقضِي حَقَّه فقَد عَبَدَهُ . [5]
11791.امام رضا عليه السلام : اگر خداوند مردم را به بهشت و دوزخى هم وعده و وعيد نمى داد، باز لازم بود كه از او اطاعت كنند و نا فرمانيش نكنند؛ زيرا به آنان تفضّل و نيكى فرموده و نعمتهايش را در اختيارشان گذاشته است، بى آن كه [به سبب انجام عملى] استحقاق آن را داشته باشند.
2458
عبادت غير خدا
11792.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : ملعون است ملعون ، كسى كه بندگى دينار و درهم كند.
11793.امام على عليه السلام : بندگان سه گونه اند: بنده زرخريد، بنده شهوت ، و بنده طمع.
11794.امام على عليه السلام : هركه بندگى دنيا كند و آن را بر آخرت برگزيند، فرجامش ناگوار باشد.
11795.امام على عليه السلام : هركه حقّ كسى را بگزارد كه حقّ او را به جا نمى آورد، هر آينه او را بندگى كرده است . [6]
[1] عيون أخبار الرضا : 2 / 180 / 4.[2] الخصال : 129/132.[3] تنبيه الخواطر : 1/49.[4] الخصال : 632/10.[5] نهج البلاغة : الحكمة 164.[6] كلمه «عبده» را برخى شارحان نهج البلاغه به صورت ثلاثى مزيد (عَبَّده) خوانده اند كه در اين صورت معناى جمله چنين است: «هركه ... او را بنده خود كرده است».