19730.الإمامُ الرِّضا عليه السلام : إنّ الخضرَ شَرِبَ مِن ماءِ الحَياةِ فهُو حَيٌّ لا يَموتُ حتّى يُنفَخَ في الصُّورِ ، و إنّهُ لَيأتِينا فيُسَلِّمُ فنَسمَعُ صَوتَهُ و لا نَرى شَخصَهُ ، و إنّهُ لَيَحضُرُ حيثُ ما ذُكِرَ ، فمَن ذكَرَهُ مِنكُم فلْيُسَلِّمْ علَيهِ ، و إنّهُ لَيَحضُرُ المَوسِمَ كُلَّ سَنةٍ فيَقضي جَميعَ المَناسِكِ و يَقِفُ بعَرَفَةَ فيُؤمِّنُ على دُعاءِ المؤمِنينَ ، و سيُؤنِسُ اللّه ُ بهِ وَحشَةَ قائمِنا في غَيبَتِهِ ، و يَصِلُ بهِ وَحدَتَهُ . [1]

19731.كمال الدين : إنّما سُمّيَ الخضرَ لأنّهُ جَلَسَ على أرضٍ بَيضاءَ فاهتَزّت خَضراءَ فسُمِّيَ الخضرَ لذلكَ ، و هُو أطوَلُ الآدَميِّينَ عُمرا . [2]

19730.امام رضا عليه السلام : خضر از آب حيات نوشيد و از اين رو زنده است و تا روزى كه در صور دميده شود نمى ميرد. او نزد ما مى آيد و سلام مى كند و ما صدايش را مى شنويم امّا خودش را نمى بينيم. هر جا اسمش برده شود، حاضر مى شود. بنا بر اين، هر يك از شما نام او را برد، به وى سلام دهد. هر سال در موسم حج حاضر مى شود و تمام مناسك را به جا مى آورد و در عرفه مى ايستد و براى دعاى مؤمنان آمين مى گويد. زودا كه خداوند او را انيس تنهايى قائم ما، در زمان غيبتش قرار دهد و به وسيله او، وى را از تنهايى به در آورد.

19731.كمال الدين : خضر از اين رو خضر ناميده شد كه روى زمين خشك و بى علف نشست و آن زمين سبزه زار شد و لذا او را خضر گفتند. عمر او از همه انسان ها درازتر است.