3517

اللَّعنُ

18339.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لَعنُ المؤمنِ كقَتلِهِ . [1]

18340.عنه صلى الله عليه و آله : إنّي لَم اُبعَثْ لَعّانا ، و إنّما بُعِثتُ رَحمَةً . [2]

18341.عنه صلى الله عليه و آله : لا يَنبَغي للمؤمنِ أن يكونَ لَعّانا . [3]

18342.عنه صلى الله عليه و آله : لا يكونُ المؤمنُ لَعّانا . [4]

18343.عنه صلى الله عليه و آله : لا يَنبَغي لصِدِّيقٍ أن يكونَ لَعّانا . [5]

18344.عنه صلى الله عليه و آله : لا يكونُ اللَّعّانونَ شُفَعاءَ و لا شُهَداءَ يَومَ القِيامَةِ . [6]

18345.عنه صلى الله عليه و آله : إنِ استَطَعتَ ألاّ تَلعَنَ شَيئا فافعَلْ . [7]

18346.عنه صلى الله عليه و آله ـ لِرجُلٍ لَعَنَ ناقَتَهُ و هُو يَسيرُ مَعَها ـ: أخِّرْها عَنّا ؛ فَقدِ استُجيبَ لَكَ ! [8]

3517

لعنت

18339.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : لعنت كردن مؤمن، مانند كشتن اوست.

18340.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : من لعنتگر مبعوث نشدم، بلكه براى رحمت مبعوث شده ام.

18341.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : براى مؤمن شايسته نيست كه لعنتگر باشد.

18342.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مؤمن لعنتگر نيست.

18343.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : براى صدّيق شايسته نيست كه لعنتگر باشد.

18344.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : لعنتگران در روز قيامت نه شفاعت كننده اند نه گواهى دهنده.

18345.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر مى توانى چيزى را لعنت نكنى، نكن.

18346.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه بر ماده شترش سوار بود و او را لعنت كفرمود : او را از ما دور كن؛ زيرا نفرينت مستجاب شد!