نگاهى به زندگى محدّث ارمَوى‌

وى در رمضان سال 1323 برابر با 1283 ش، در شهر اروميه به دنيا آمد. او تحصيلات مقدّماتى را در زادگاه خود فرا گرفت و سپس به فراگيرى ادبيات عربى و علوم اسلامى همّت گماشت. آن گاه، عازم مشهد مقدّس شد و چهار سال در حوزه علميه آن شهر، تلمّذ نمود. وى پس از قتل عام مردم مشهد در گلوله باران حرم مطهّر توسّط رضاخان، عازم تهران شد و قصد سفر به نجف براى ادامه تحصيل داشت؛ امّا منصرف شد و به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و در دبيرستان نظام تبريز به تدريس پرداخت.

محدّث ارمَوى، در سال 1320 ش، به تهران آمد و رئيس بخش مخطوطات كتاب‌خانه ملّى گرديد و در سال 1335 ش، به دعوت مكرّر دانشكده معقول و منقول (الهيات) دانشگاه تهران، به تدريس در آن جا مشغول شده و در خلال آن، دكترى خود را در سال 1342 ش، از همين دانشكده دريافت كرد. او همواره در كنار تحصيل و تدريس، به كار تحقيق و تصحيح متون، اشتغال داشت تا آن كه در سال 1358 ش، دار فانى را وداع گفت.

برخى آثار محدّث ارموى‌

1. تصحيح كتاب‌ المحاسن‌، از احمد بن محمّد برقى، كه تعريف آن گذشت.

2. تصحيح شرح فارسى آقا جمال خوانسارى بر غررالحكم و درر الكلم‌ عبد الواحد آمدى، در هفت جلد.

3. تصحيح‌ شرح فارسى كلمات قصار پيامبر خاتم‌.

4. تصحيح‌ رساله طينت‌، از آقا جمال خوانسارى.

5. تصحيح‌ الرسالة العَلية فى الأحاديث النبوية، از كمال الدين حسين كاشفى.

6. تصحيح‌ شرح صد كلمه از اميرالمؤمنين على‌بن‌ابى‌طالب عليه السلام، از ابن ميثم بحرانى.