چهار. وصول الأخيار إلى اصول الأخبار

تأليف حسين بن عبد الصمد حارثى عاملى (م 984 ق).

وى- كه از شاگردان شهيد ثانى به شمار مى‌رود-، در اين كتاب، مباحث مهم اين علم را مطرح كرده و بخش بزرگى را درباره حجيّت اقوال معصومان تخصيص داده است. پيش از اين، كتاب دو بار چاپ شده، ليكن هر دو داراى نواقص و اشتباهاتى بوده است به همين جهت، آقاى سيّد محمّد رضا حسينى جلالى به تحقيق و تنقيح آن مبادرت ورزيده است.

پنج. الوجيزة فى علم الدراية

تأليف بهاءالدين محمّد بن حسين عاملى، مشهور به شيخ بهايى (م 1030 ق).

رساله‌اى است موجز كه شيخ بهايى، آراى جديدى در علم درايه در آن مطرح نموده است. نظر به اختصار رساله و در بر داشتن مطالب مهم، مورد توجّه بسيارى از علما گرديده و نسخه‌هاى متعدّدى از آن برداشته شده و بارها به چاپ رسيده است.

تحقيق و تصحيح اين رساله را آقاى سيّد حسن آل مجدِّد شيرازى به عهده داشته است.

رساله‌هاى جلد دوم‌

يك. المقنعة الأنيسة والمغنية النفيسة

تأليف مهذّب الدين احمد بن عبد الرضا بصرى (م بعد از 1085 ق).

مؤلّف، آن را همانند الوجيزة ى شيخ بهايى، به اختصار تأليف نموده است. تحقيق اين اثر را آقاى عليرضا هزار به عهده داشته است.

دو. الفن الثانى من القواميس‌

تأليف ملّا آقا فاضل دربندى (م 1285 ق).

مؤلّف، در اين رساله نسبتاً مفصّل، هيچ ترتيبى را در بيان مسائل درايه رعايت‌