چهار. پژوهش‌هاى حديثى شيعه در منابع اهل سنّت‌

از ديرباز، علماى شيعه براى اثبات حقّانيت تشيّع و هدايت مردم به سوى مذهب اهل بيت عليهم السلام و يا براى ردّ شبهات و تهمت‌ها عليه مذهب تشيّع، كتاب‌ها و آثار متعدّدى را تدوين و تأليف نموده‌اند.

در اين گونه آثار، علاوه بر استفاده از شواهد و منابع تاريخى، از احاديث روايت شده در كتاب‌هاى اهل سنّت، بهره بسيار برده شده است، چه اين كه در بعضى از اين آثار، منحصراً از كتاب‌هاى حديثى اهل سنّت استفاده شده و با استناد به روايات آنان، تدوين شده است.

از سوى ديگر، در سال‌هاى اخير، كتاب‌هايى نيز تأليف شده‌اند كه هدف آنها جمع‌آورى و تدوين احاديث مشترك از ميان روايات فريقين بوده است. اينك برخى از مهم‌ترين نمونه‌هاى اين دو دسته آثار، معرّفى مى‌شود.

1. مُلحقاتُ إحقاق الحق‌

تأليف آية اللَّه سيّد شهاب الدين مرعشى نجفى (م 1369 ش)

پس از اين كه علّامه حلّى‌ نهج الحق‌ را به درخواست سلطان محمّد خدابنده (ايلخان مغول) در تبيين عقايد شيعه نگاشت، حدود يك و نيم قرن بعد، فضل اللَّه بن روزبهان خُنجى، از علماى اهل سنّت، كتابى در ردّ آن نوشت و نام آن را إبطال نهج الباطل‌ گذاشت و به زعم خود، مبانى عقايد شيعه را زير سؤال برد.

شهيد ثالث، سيّد نور اللَّه بن شريف حسينى مرعشى (956- 1019 ق) مشهور به قاضى نور اللَّه شوشترى، در دفاع از كيان تشيع، كتابى كم‌نظير و مستدل به نام‌ إحقاق الحق‌ نگاشت و به عالم اسلام عرضه نمود و در ميان اهل علم، با همين كتاب و كتاب ديگرش‌ الصوارم المهرقة فى نقد الصّواعق المحرقة شهرت يافت.

آية اللَّه مرعشى نجفى، طى حدود چهل سال، به تكميل، شرح و توضيح مطالب‌ إحقاق الحق‌ همّت گماشت و آن را به نام‌ ملحقات الإحقاق‌ عرضه كرد.