. نشانه ميانه روى است .
510.مِن كَمالِ الإنسانِ وَ وُفُورِ فَضلِهِ استِشعارُهُ بِنَفسِهِ النُقصانَ ؛ (9442)
.آگاهى آدمى از نقصان خويش ، نشانه كمال و فراوانى فضل اوست .
511.ما عَزَّ مَن ذَلَّ جيرانَهُ ؛ (9486)
.عزّت نيافت آن كه همسايه اش را خوار كرد .
512.ما تَزَيَّنَ مُتَزَيِّنٌ بِمِثلِ طاعَةِ اللّه ِ ؛ (9489)
.هيچ آراسته اى به زيورى مانند طاعت خدا آراسته نشد .
513.ما أكثَرَ العِبَرَ وَ أقَلَّ الاِعتِبارَ ؛ (9542)
.چه بسيارند عبرت ها ، و چه اندك است عبرت گرفتن .
514.مَا اتَّقى أحَدٌ إلاّ سَهَّلَ اللّه ُ مَخرَجَهُ ؛ (9565)
.هيچ كس پرهيزكارى پيشه نكرد ، مگر اين كه خدا راه برون شدن از سختى ها را برايش آسان كرد .
515.ما حُفِظَتِ الأُخُوَّةُ بِمِثلِ المُواساةِ ؛ (9578)
.[دوستى و] برادرى با هيچ چيزى به مانند يارى كردن با مال و جان ، محفوظ نمى مانَد .
516.مَا اختَلَفَت دَعوَتانِ إلاّ كانَت إحدلـهُما ضَلالَةً ؛ (9592)
.دو دعوت با يكديگر مخالف نمى شوند ، مگر اينكه يكى از آن دو گمراهى است .
517.ما لا يَنبَغي أن تَفعَلَهُ فِى الجَهرِ فَلا تَفعَلهُ فِى السِّرِّ ؛ (9636)
.آنچه نمى شايد آشكارا انجام دهى ، در نهان نيز انجام مده .
518.ما أكثَرَ الإخوانَ عِندَ الجِفانِ ، وَ أقَلَّهُم عِندَ حادِثاتِ الزَّمانِ ؛ (9657)